A New Beginning; Into the Caribbean (Blog 38)

Donderdag 15 Februari, 2024 Chaguaramas

Eindelijk eens wat doen aan het onderhoud. Samen met Lukas halen we de ankerketting zo’n 30 meter uit het anker bak om deze opnieuw te merken.

Elke 10 m heeft een merk maar deze waren in de afgelopen maanden door het vele ankeren weggesleten. Op 10 m 2x 1 witte schalmen, op 20 m 2x 2 witte schalmen en op 30 m 2x 3 witte schalmen. Lekker laten drogen en vanmiddag nog een keer een tweede laag. Als ik het anker inspecteer blijkt de anode al aardig weggevreten te zijn. Deze voorkomt dat de ankerketting gaat roesten. Dat is gegalvaniseerd staal en het anker is RVS. Die dus ook vervangen. Verder gelijk even wat roest wegpoetsen. De drukschakelaar op de anker winch om het anker te laten zakken hapert een beetje. Heel vervelend als je hem lokaal wilt laten zakken. Daar heb ik er 4 reserve van dus ook maar gelijk vervangen. Als ik de oude eruit haal en de nieuwe erin zet blijkt de lengte van de schroefdraad korter te zijn dan bij de oude. Die gaat zo dus niet passen. Er zijn voldoende winkels bij de werven dus dan maar even de juiste kopen. Nadat ik de dinghy bij de steiger afmeer loop ik naar Budget Marine. Dat is de grootste zaak. Geen drukknop helaas. Wel voetschakelaars maar die wil ik niet. Ik wil de druk schakelaar op dezelfde plek anders zit er een open gat in de winch. Ook de andere zaken hebben hem niet. Pfff. Op het internet zijn ze zelfs in Europa niet te vinden. Met de nieuwe schakelaars zoek ik een machine werkplaats met een draaibank. Dan maar de kop van de nieuwe schakelaar wat afdraaien.

Uiteindelijk lukt dat wel. Natuurlijk weer de hele middag bezig met iets wat voor 10 minuten werk gepland stond. Maar de nieuwe aangepaste schakelaar past en werkt. Resultaat! En ook de andere reserve heb ik gelijk laten aanpassen. Dan heb ik er altijd een voor vervanging mochten deze sneller kapot gaan. De ankerkettingschalmen nog een tweede keer in de verf en de dag is weer voorbij. Lukas is ondertussen druk geweest met wassen draaien. Hij gaat morgen weer naar zijn eigen boot. Het was erg leuk dat hij een tijdje aan boord was. Nette gozer en hij wast ook nogal het beddengoed dat hij gebruikt heeft en maakt de douch/wc voor schoon. Toppie. Nu de zus van David weer naar huis is kan hij weer in zijn eigen hut slapen op Blueberry. Aanstaande zondag komen er alweer vrienden bij hem aan boord in Grenada.

Vrijdag 16 Februari 2024 Chaguaramas

Lukas draait de laatste was op de wal en die hangen we nog op de boot samen op. Dan verhuist hij al zijn spullen naar Blueberry en gaat hij daar wat onderhoud met David doen. Ik vervang deze dag de olie en het oliefilter van de Generator. De anode in het koelsysteem ziet er nog goed uit dus die gaat weer terug. Het brandstoffilter van de Volvo is ook aan de beurt. Als dat gebeurt is dan toch maar even de automatische bilge pomp uit elkaar halen. Die lekt een beetje. De rubber balg ziet er goed uit. Ik maak alles schoon en zet het weer in elkaar. Misschien gewoon een los boutje. Hij lekt in ieder geval niet meer. Ik haal nog wat kleine boodschappen en dan is ook deze dag weer voorbij. De grote boodschappen doen we als Shannon er is. Ze heeft gezegd dat zij graag mee boodschappen wil doen. Ook wel zo leuk om zelf producten uit te kiezen die je ook lekker vindt. Shannon is een succesvolle Amerikaanse dame. Ze heeft meerdere bedrijfjes die ze leidt en werk ook nog eens als coach in zowel privé als management omgevingen. Alles met manuals die zij geschreven heeft. Er is veel gelijkenis met Essence. Een trainingsbedrijf waar ik in het verleden zelf een aantal trainingen heb gevolgd. Erg herkenbaar. Veel om over te praten dus. Het lijkt weer een topmatch te zijn. Ik ben al een tijd opzoek naar een speciale dopsleutel om mijn 1st trap van mijn duiktank afsluiter te kunnen openen. Dat is een speciale dop. Nergens in een duikshop te vinden. Nu ik de drukschkelaars op de draaibank heb laten aanpassen proberen we dit ook maar met een dop 24. En jawel ook dat lukt. Geweldige bankwerker die alles kan. Weer een klus geklaard. Nu kan ik de oude seals zelf vervangen.

Zaterdag 17 February Chaguaramas  - Maracas Bay

Pelle en Hugo van sv Niord zijn een paar dagen geleden naar Maracas baai gegaan voornamelijk om daar te kunnen vissen. Het zijn echte fanaten. Ze hebben samen wel 40 hengels aan boord in allerlei maten. Echte kenners. Daar hier in Chaguaramas de weekend boten met hum getto blasters er weer aan komen ga ik daar ook maar eens kijken voor het weekend. Maandag dan weer terug om in Crew Inn Marina de boot weer eens helemaal goed schoon te maken. Abayomi moet er mooi en netjes uitzien als Shannon komt. Bovendien kan ze dan makkelijk aan boord stappen. En een stuk eenvoudiger met de vele boodschappen aan boord krijgen. De laatste keer dat ik gemeerd lag in een haven was 8 December in Mindelo. Voor de oversteek. Ruim 2 ½ maand geleden.  Maar eerst naar Maracas baai aan de Noord kant van Trinidad. Onderweg hoop ik ook weer vers drinkwater te maken. Het wordt kruisen want Maracas baai ligt richting het oosten. Het is vrij choppy dus tijdens het water maken slaat er iedere keer lucht in het inlaat filter. Heel omslachtig. Watermaker moet weer af, generator weer af. Inlaat filter ontluchten dan weer alles opnieuw een voor een bij. Na 3 keer deze procedure te hebben doorlopen geef ik het op, Dan maar geen extra water. Hopelijk is de baai schoon genoeg en anders op de terug weg maandag. Het is nog een aardige kluif om op te kruisen naar de baai. Niet de meest gunstige gekozen. Ik moet 4 slagen maken. Halverwege hoor ik een knal en kijk aan dek. Het grootschoot blok oog is in de giek naar voren geschoten.

Bouten afgebroken. Shit. Met een half grootzeil vervolg ik om de druk wat te verlagen. Hoe moet ik die bouten nu weer vast krijgen. Hoe krijg ik daar moertjes in de giek?  Na 4 uur varen kom ik in de baai aan. Een mooie plek. Na met Pelle te hebben gesproken over de whatsapp (ja, starlink doet het hier top en zij hebben er ook een) besluit ik nog iets dichter bij het strand te ankeren in 5 m water. Prima te doen. Na een uurtje komen Pelle en Hugo al langs voor een biertje. Ze hebben afgelopen middag een groep lokalen ontmoet die eens per jaar samen met vrienden een grote BBQ houden op het strand.  Elke eerste zaterdag na het Carnival. En wij zijn ook uitgenodigd. Wauw wat leuk. We nemen wat bier mee en gaan met de dinghy van Pelle het strand op. Er staat een behoorlijke branding maar links aan de zijkant is het iets minder. We landen perfect en zo goed als droog. Als we net na donker bij de BBQ aankomen krijgen we gelijk een biertje uit de grote koelers en mogen we een bord met zelfgemaakt hachee en brood nemen. 

De groep is heel gezellig. Zo zie je maar weer. De mensen in Trinidad zijn zeer vrijgevig en gastvrij. Geen kwaad woord over ze! We hebben een topavond en iedereen is natuurlijk ook zeer geïnteresseerd in onze reizen. Laat in de avond varen we terug naar de boot.

Zondag 18 Februari, 2024 Maracas Bay

Het is een mooie baai maar we liggen ook wel erg veel te rollen. Niet echt iets voor Dennis dus😊

Ach voor nog een nachtje gaat wel. Vandaag proberen we eerst het oog in de giek te repareren. Op het forum van Amel heb ik gisteren al verschillende vragen erover gesteld. Heel handig. Al snel kom ik erachter dat de bouten niet met moeren vastzitten maar gewoon getapt. Op advies van de man met de meeste kennis op het forum de plek iets verschuiven, nieuwe gaten boren en nieuwe tappen erin. Het lukt allemaal prima. Ik kom er alleen wel achter dat er een scheurtje in het giek profiel zit aan de binnenkant. Oeps. Dat moet wel gerepareerd worden op den duur. Weer een klus erbij voor Martinique. Het houdt niet op. Voorlopig zit het oog weer vast. Maar even niet te veel kracht op zetten. Ik neem ook even een duik en check het onderwaterschip. Dit keer duiken met de gereviseerde tankafsluiter voor op de duikfles. Werkt weer goed. Een slang van 25 m met automaat op de duikfles aan boord. Alleen een kleine loodgordel, bril en vliezen. Een stuk sneller dan heel de duik set op- en afbouwen. De anti-fouling ziet er schoon uit. De schroef heeft voor het eerst echter wat kleine kokkels. Met een koper borstel en een schuurspons is die na een half uurtje weer schoon. Weer een klusje geklaard.

Aan het einde van de middag vaar ik met de dinghy naar de boot van Pelle en Hugo. We nemen een biertje en vissen een beetje. Ik krijg van de mannen zomaar een kleine hengel met trommel en nep aasjescadeau. Beter voor op de ankerplaats dan de grote zeevis hengel. Hugo leert me de moeilijkste knopen en we vissen er met aas op los. Als ik ’s avonds terugkom aan boord realiseer ik me echter dat mijn zeevishengel niet meer in de standaard achterop staat. SHIT!!!! Die is in de afgelopen dagen dus gestolen. Tijdens de Carnival waarschijnlijk. Dat is weer een dure grap! Ik had hem natuurlijk binnen moeten leggen en niet zo voor het grijpen achterop moeten laten staan. Stom, stom, stom. Krijg ik de ene, ben ik de andere kwijt! En zonder zeevishengel van Trinidad naar Grenada varen? Tja dat kan eigenlijk niet. He verdomme!

Maandag 19 February, 2024 Maracas Bay- Chaguaramas Crew Inn Marina

Na mijn ontbijtje hijs ik de zeilen, haal de spijker eruit en koers naar Chaguaramas. Ik vaar halve wind de baai uit en zet de watermaker bij. Lekker even de drinkwatertank volmaken. Als ik wat verder uit de kust ben gijp ik en zet ik koers naar Chaguaramas. Na 2,5 uur is de tank vol en kan ik me gaan voorbereiden op meren in de jachthaven. Fenders ophangen, lijnen klaar leggen etc. etc. Voor ik de haven aanloop roep ik de jachthaven op de VHF-kanaal 77 en krijg gelijk antwoord. Boegschroef naar beneden. Ook alweer een tijd geleden. De laatste keer dat ik in een jachthaven gemeerd was is in Mindelo geweest. Langzaam draai ik de haven binnen. Achteruit met een beetje boegschroef draai ik de box in. Er staat ook geen wind dus dat maakt het nog makkelijker. Er is iemand om me op te vangen maar zoals gewoonlijk wil hij weer de springlijn naar achter brengen. Met een beetje aandringen belegt hij hem op de juiste bolder. Afgemeerd om 1400. Super. Nu eerst even inchecken en muntjes voor de wasserette. Ik heb een heel plan vandaag. Wassen draaien en boot schoon maken aan dek.

Alles loopt lekker, af en toe even naar de wasserette en dan weer verder aan dek. Aan het einde van de dag 3 wassen gedraaid en hele dek en opbouw schoongemaakt. Eindelijke weer eens een fris bootje. Ik heb wel een etentje verdiend vind ik. Het contact met Shannon is intensief en erg fijn. Wat een leuke meid. Ik kijk uit naar haar komst. Afgepeigerd val ik in slaap.

Dinsdag 20 February, 2024 Crew Inn Marina Chaguaramas.

Vandaag nog een drukke dag. Binnen ook alles eens goed schoonmaken en de romp boven water. De buurvrouw van 73 is Engels en woont hier al 25 jaar op haar motorboot. Vroeger had ze ook een zeilboot en voer mee naar deze kant met de ARC. Elke zomer gaat ze terug naar Engeland voor een paar maanden. Vandaag gaat ze met haar partner groenten en fruit kopen bij een stalletje. Daar hebben ze ook verse kokosnoot melk. Wordt ter plaatse in flessen gebotteld. Top. Ze willen me ook afzetten bij de viswinkel waar ik een nieuwe hengel wil kopen. Samen in hun autootje eerst de kokosmelk en fruit halen en daarna zetten ze me af bij de viswinkel. Het wordt geen goedkope hengel. Pff wist niet dat een goede hengel zoals ik had zo duur was. Euro 500. Maar de visexperts Pelle en Hugo van Niord vertellen me dat dit een koopje is. Nou ja. Moet maar dan. Met een taxi rijd ik terug naar boord.

Nu eerst het schoon maken van de romp afmaken. Rond 1800 heb ik alles klaar. De boot ziet er weer top uit. Fijn. Zo kan ik Shannon met trots aan boord ontvangen. Om 2240 land Shannon op Internationale Airport Trinidad. Ze is van Las Vegas naar Miami moeten vliegen en daarna door hierheen. Na nog een 35 min taxi is ze er. Wauw!!!! Wat een top meid. Direct heb ik het gevoel dat we een leuke tijd zullen gaan hebben. Tot diep in de nacht blijven we kletsen. Er is wederzijds veel te vertellen. Shannon heeft 6 maanden geleden een zwaar auto-ongeluk gehad. Een man reed door rood op de kruising en klapte frontaal op haar passagiers zijde. Een zware whiplash en vijfvoudige hersenschudding was het gevolg. De afgelopen week is ze weer in Vancouver geweest voor een tweede behandeling. Maar deze dame is een harde gedreven onderneemster. Met meerdere bedrijven is het moeilijk voor haar om rust te nemen. Het plan is nu dat ze twee weken meevaart en dan naar Nieuw-Zeeland vliegt voor werk. We gaan het allemaal meemaken.

Woensdag 21 Februari 2024, Chaguaramas.

Deze ochtend slapen we uit. Of eigenlijk Shannon. Na een vlucht van Vancouver terug naar haar huis in Las Vegas op zondag en daarna dinsdagochtend vroeg alweer naar Trinidad met vier uur tijdverschil. Geen katte pis. Rust is in haar toestand toch wel belangrijk. We besluiten nog een dag in de jachthaven te blijven. Eerst eens even van het zwembad genieten. Na een relaxte duik besluiten we met de plaatselijke Uber naar de grote supermarkt West BEES te gaan. Daar kopen we weer eens groots in. Voldoende proviand voor de komende weken. Heerlijk om zo samen boodschappen te doen. Een echte compagnon. En we raken niet uitgepraat. Tijd voor een blog schrijven is er niet. In de komende dagen probeer ik me iedere keer weer tot schrijven te zetten maar het lukt moeilijk. Deze avond gaan we lekker uit eten in het restaurant van de jachthaven. Ik heb heerlijke spareribs die zo van het bot afvallen. Top. Shannon neemt een grote salade. Die blijkt zo groot te zijn dat ze bij het kijken er naar ze al moe wordt. Niet gek na al die vluchten en zo veel gepraat samen. Van die salade genieten we de daarop volgende 2 dagen ook nog van😊

Donderdag 22 Februari 2024, Chaguaramas naar Scotland Bay.

Ik heb weer contact met Ken Power en begrijp dat hij onderweg is naar Chaguaramas. Hij komt morgenavond aan. Ik twijfel of ik zal wachten tot hij er is. Maar aan de andere kant hebben Shannon en ik maar twee weken. De kans dat Ken gelijk op de boot kan is klein. Ze zullen eerst een deal moeten hebben met de eigenaar. We gaan vandaag daarom in ieder geval naar Scotland Bay. Op de NW punt van Trinidad. Een mooie rustige pittoreske plek. Nadat we ten anker zijn gekomen varen we met de dinghy zachtjes langs de oever en zien veel leven onderwater, een schildpad en een pijlstaartrog. Helaas op de wal ook heel veel plastic. Deze baai wordt in het weekend gebruikt door de locals. Ze komen met hun motorboten en gettoblasters om feest te vieren. Niks mis mee maar je eigen achtertuin zo vervuilen? Triest. Ik maak een lekker Indonesische nasi goreng met satésaus. Die valt weer goed in de smaak. Wat een leven. Elke dag wordt het mooier. Morgen heel vroeg eruit voor een mooie tocht naar Grenada.

Vrijdag 23 Februari 2024, Chaguaramas naar Grenada.

Om voor het donker in Grenada aan te komen moeten we vroeg op. Dat is toch een stuk leuker dan in het donker aankomen. 86 mijl in 14 uur zou moeten kunnen. Om 0500 gaat de wekker en halen we het anker op. We draaien op de motor de baai uit. Het ruime sop op. Een rechte koers naar St George Grenada. Het eerste uur is er nog geen wind. Het weerbericht beloofd 10 tot 15 knopen dus even afwachten. Rond 0700 komt de wind opzetten. Halve wind. Helemaal top. Niet te veel voor een eerste tocht voor Shannon. Kan niet beter. De wind is ook erg gunstig om weer eens de Bezaan ballooner te hijsen. Na het ontbijt zetten we deze en hij blijft de hele tocht staan.

Waanzinnig mooi. Shannon heeft duidelijk een zwaar auto-ongeluk gehad. Ze heeft veel rust nodig, zeker na de zware training afgelopen week. En nu weer zoveel nieuwe indrukken. Alles is voor haar nieuw. Maar het is heel erg gezellig dus ik gun haar alle tijd te acclimatiseren. En ze geniet zichtbaar van het zeilen. En dat terwijl ze een maand geleden aan het overwegen was om een 70 ft motorjacht te kopen😊 Rond 1830 varen we de baai van St George binnen, net voor de zon ondergaat. Het blijkt dat we hier op de boei moeten. Snel een lijn en de pikhaak tevoorschijn halen. Om 1840 liggen we op de boei in Martins Bay, net buiten St George. Nog geen 500 m hier vandaan heeft zich vorige week een groot drama afgespeeld. Boven op de berg zien we de gevangenis waar vorige week drie mannen zijn ontsnapt. Ze vluchten naar Grande Anse Bay Beach en sprongen daar aan boord van een Amerikaanse catamaran Simplicity. Het Amerikaanse zeer ervaren cruisers koppel werd overmeesterd en de mannen vluchten met de boot richting St Vincent. Daar werd de catamaran later terug gevonden, met veel bloed en andere sporen van geweld, zonder dinghy en zonder het koppel. De drie mannen zijn opnieuw gevangen genomen maar het koppel is nog steeds spoorloos. Een groot drama. De mannen hebben sinds die bekend dat ze het koppel overboord hebben gezet. Het had ons allemaal kunnen overkomen. Wrong place, Wrong time. Schokkend.

Zaterdag 24 Februari, 2024 St George Grenada

Na ons ontbijt maken we de dinghy klaar met de grote buitenboordmotor. We moeten eerst inklaren in Port Luis Marina. Zowel health, customs als immigratie zitten daar allemaal bij elkaar. Top Alles in een keer geregeld. Natuurlijk moeten we weer een aardige fee betalen maar ja dit is de Caribbean. Het zal niet goedkoper worden als we noord gaan. Na het inklaren besluiten we St George te verkennen. Eerst denken we over een taxi, auto huur scooter huur. We gaan uiteindelijk gewoon met de bus. Net zo leuk en kost een US dollar/pp.  Het is een leuke stad met mooie uitzichtpunten over de haven en de stad. En Grenada staat bekend om zijn chocolade.

Net België! Dus we nemen een ijsje. De souvenirs zijn extreem duur. Die laten we links liggen. Shannon wil graag teruglopen naar de jachthaven. Prima. Op de terugweg besluiten we dat we net zo goed met de bus naar de watervallen kunnen. Bij het busstation aangekomen vragen we welk bus nummer we moeten nemen. De waterval Annandale Fall is het dichtste bij. We nemen de bus no 7 en zijn binnen een 20 minuten bij de waterval. Leuk maar niet speciaal. De gelegenheid is wel speciaal. Zo samen met Shannon. Even zwemmen natuurlijk. Heerlijk koelwater. Na de duik nemen we een lekkere cocktail en chicken wings. Wat een mooie dag weer. We raken niet uitgepraat. Wat een toffe vrouw. Dit is meer dan een nieuwe crew member aan boord. Oh Boy!!

Zondag 25 Februari, 2024 St George Grenada naar Ronde Island

Grenada is groot. En dit eiland kunnen we ook aan het einde van het zeilseizoen in Juni nog bezoeken (Juni- November is het orkaanseizoen. Dan moet je weer in dit gebied of westelijker zijn)

Net buiten de baai ligt onderwater de bekende beeldentuin van Grenada. Voor we naar Ronde eiland varen gaan we daar eerst even snorkelen. Een mooie gelegenheid voor Shannon om te kijken of het gaat na haar ongeluk. Ze is volledige gecertificeerd om te duiken maar dat kan helaas nog even niet. Snorkelen lukt gelukkig wel. Het is leuk om de beelden te zien maar zo speciaal is het nu ook weer niet.

Na 1.5 uur hebben we het gezien en varen we 3 uur verder naar Ronde eiland. Een onbewoond eiland net boven Grenada. Onderweg breekt ineens de traveller car van de bezaan uit de rail. Shit. Weer wat kapot. Nouja het is gebeurd. Morgen maar kijken of ik het kan maken. Snel haal ik het bezaan zeil binnen want dat kunnen we nu niet meer gebruiken zonder schoot punt. Het duurt even voor ik de boot weer getrimd heb. Het vaart toch ineens heel anders zonder bezaan. En ook zeker 1.5 knopen langzamer. We komen er wel. Een half uurtje later. Om 1630 gooien we de spijker erin en die houdt gelijk prima. Top. We hebben een romantische avond die ons allebei verrast maar daarom niet minder mooi is. Wat een paradijs!

Maandag 26 Februari, 2024 Ronde eiland

Vandaag is een werk ochtend. Shannon heeft verschillende video calls en zaken die ze moet afhandelen.

Lang leven de Starlink. Echt een game changer. Ik zoek tussen mijn onderdelen en vind zowaar een reserve traveller car. Top. Heel blij mee. Dank je Hans Peter. Weer een onderdeel wat al aan boord was van de vorige eigenaar. Een geschenk. Als deze er niet was geweest had het wel tot Martinique kunnen duren voor ik een nieuwe had gevonden. (Zeker 3 weken verder) Na wat research werk heb ik in de gaten hoe ik alle Tallon balletjes (wel 40 stuks) ik de car kan krijgen. Een friemel werkje maar uiteindelijk zit er weer een nieuwe traveller car op. Weer een klus geklaard. Heel blij mee. Nu kunnen we de bezaan weer volledig gebruiken. Nadat Shannon ook klaar is met haar werk besluiten we met de dinghy rond het eiland te varen. Daar is een paradijselijk verlaten strand. Met palmbomen. Romantischer kan je het niet bedenken😊 Nou nog iets witter strand dan!  

Shannon vertelt me dat ze haar reis naar Nieuw-Zeeland heeft gecanceld. Wauw! De ontwikkelingen gaan erg snel en ik ben overrompeld. Maar zo fijn. En ik denk ook heel verstandig. Gelukkig begint ze zelf ook in de gaten te krijgen dat ze meer rust moet nemen na het ongeluk. Een 24 uur reis naar Nieuw-Zeeland, een conferentie en dan ook nog eens rondreizen daar is niet echt rustgevend. Ik glunder natuurlijk van oor tot oor. En ben ook onder de indruk van haar intuïtie. Wauw. Hier hadden we beiden geen rekening mee gehouden. Maar het is duidelijk dat er een hogere kracht is die ons samen heeft gebracht. Ik kan het niet laten om terug te denken aan de woorden van Madelon. We snorkelen wat langs de rotsen en wandelen over het strand. De drone beelden spreken voor zich denk ik😊

Deze avond probeer ik eindelijk mijn blog af te maken. Ik heb het weer laten versloffen en de omstandigheden zorgende voor wat andere prioriteiten. We doen ons best om jullie op de hoogte houden. Vanavond maakt Shannon een heerlijke curry. Morgen varen we naar een ander paradijsje iets noordelijker. Het weer is hier trouwens geweldig. Zon, 33⁰C, het water wordt steeds helderder en daarbij een windkracht 4 a 5bft . Die geeft de benodigde koeling door de boot. Af en toe een enkel buitje van een paar minuten maar dat mag geen naam hebben. De Caribbean!

Later xoxo