Zondag 7 Juli, 2024 Dos Mosquises, Los Roques, Venezuela
Gisteren hebben we met z’n allen aan boord van Britt naar Nederland - Turkije gekeken. 2-1. Stefan, van Super Maramu, Malaka Queen, heeft vanaf Tonga in de Pacific gekeken. Daar staat hij nu op de wal om de onderkant een beurt te geven. Het was spannend en had alle kanten op kunnen gaan maar we hebben gewonnen. Tegelijk heb ik Blog 54 geüpload en bewerkt. Na de wedstrijd video chat ik met de maandag tennisgroep van TVP. Zij keken met z’n allen op de tennisclub. Echt leuk om ze even te zien en horen. Bitterballen en Vlammetjes. Dat mis ik wel natuurlijk. Straks in Curaçao zullen ze wel weer hebben! Een aantal zijn zeker geïnteresseerd om op de ABC eilanden langs te komen voor een week of twee. Ik ben benieuwd wie de stap ook ECHT gaan zetten. Voor ik bij Lindsey aan boord was gegaan heb ik de oude Nederlandse vlag nog maar een keer gestikt. Hij is een stukje korter. Toch handig die horizontale rood wit blauw😊 Je weet nooit, een dag in de verre toekomst zou ik hem nog wel eens nodig kunnen hebben. Als ik met een nieuw lusje op een van de winch hoesjes bezig ben breekt de naald. En daarna nog een keer. Ik weet ook niet welke naald het sterkste is. Als ik s’ avonds terug ben aan boord probeer ik het nog een keer. Ik haal een paar onderdelen van de naaimachine uit elkaar. Geen idee. Klein beetje stof maar meer niet. Zet alles weer in elkaar en wonder boven wonder gaat het weer goed. Toch weer mooi resultaat. Aan boord bij Britt ook nog contact met Hella en Herman van Amel Super Maramu, Kolibri. Ze zijn in April uit Nederland vertrokken en zijn nu bij Postmen, vlak bij Brest. Daar waren Els en ik op 6 Augustus 2023 ook (Zie blog 12). Mooie plek. We praten over van alles, watermaker, lithium etc etc. Leuk om met ze te praten. Na het repareren van de winch hoes ruim ik de naaimachine weer op en dan is het alweer 2100 dus ga ik lekker slapen. Als ik wakker word neem ik een yoghurt en een koffie. Lindsey en ik gaan nog een duik maken hier. Zo mooi. Een van de mooiste duiken die ik tot nu toe gemaakt heb. Een drop off van 45 m. We zakken van 7 m naar 36 m in nog geen minuut. Alsof we in vrije val naar beneden zakken. Een flatgebouw van 12 verdiepingen.
Een wand met heel veel mooie koralen en grote grotten. Waanzinnig. In de middag naar de laatste paar eilanden van Los Roques. Sunriser en Adventure vertrekken iets eerder en gaan ten anker aan de oceaan kant van Cayo de Aqua. Tijdens de tocht van een uur gooien we allemaal onze hengels uit. En de een na de ander heeft beet. Ik ook. Eerst een grote barracuda maar die ontsnapt als ik hem binnen wil halen. Even later heb ik alweer beet en dan is het weer een flinke jonge. Eerst haal ik de genua binnen. Maar dan loop ik op de bezaan nog 4 knopen met 20 knopen wind. Dan ook de bezaan binnen en vaar ik voor top en takel weg terwijl ik langzaam de lijn binnen draai. Ik wacht even tot de vis uitgesparteld is en het opgeeft. Dan het laatste stukje. Het is een grote vis. Ik denk achteraf dat het een groot oog makreel is.
Hij smaakt blijkt later als een tonijn. Ik besluit om aan de andere kant van het eiland te gaan liggen. Dan misschien minder last van de oceaan deining. Het is iets beter maar er staat een behoorlijk windje. 23 knopen. De boot blijft goed achter zijn anker liggen met 25 m ketting op 4.5 m water. Na het ankeren maak ik eerst een paar verse boterhammen. Net vers gebakken. Dan zwem ik even naar het anker om te checken of hij zich goed ingegraven heeft. Prima denk ik. Terug aan boord fileer ik de vis. Gelijk zweven er groepen vogels om me heen opzoek naar wat restjes. Ze ruiken het op afstand. De vis in de koelkast. Na de vis neem ik de hydraulische gang way onder handen. Er beginnen allemaal roest plekjes op het RVS te komen. Dat ziet er niet uit. Eerst schoon maken en dan poetsen. Een lekker werkje in de zon. Na een uurtje ziet hij er weer als nieuw uit blinkend in de zon. Vanmorgen heb ik de laatste 5 liter zak met Zeeuwse appelsap in de koelkast gegooid. Verse appelsap van de fruitboomgaard van Dennis Steutel. Het is de laatste Dennis! Helaas moest ik twee zakken weggooien. Die waren zuur ven begonnen te schimmelen. Was ik er nu maar eerder aan begonnen. Maar ja ik wilde een appeltje voor de dorst bewaren. Iets te zuinig geweest. De laatste zak zal extra goed smaken.
Om 1745 vaar ik met een salade, gekookte aardappelen en de vis naar Sunriser. Vanavond hebben we de afscheids-BBQ voor Lindsey. Hij gaat morgen direct naar Curaçao. Vrijdag vliegt hij naar Engeland.
We hebben veel vis, gebakken aardappelen en twee salades. Een overvloed aan vis. Alleen van mijn vis hadden we wel twee keer kunnen eten met z’n zessen. Een vierde neem ik gebakken mee terug.
Mooi voor op brood met een beetje zout en mayo. De kip en de gehakt ligt geduldig in de vriezer. Met zoveel vis die we vangen komen we daar niet aan toe. Het is weer een gezellige avond met z’n allen. Ik voel me heel blij met deze mensen om me heen. Alleen was ik hier nooit naar toe gegaan. Om 2030 vaar ik over de zand bar terug naar Abayomi. Spannend want aan beide kanten is er zandstrand. In het midden zou het diep genoeg moeten zijn. Dan slaat de motor af. Oh jee, benzine op? Ik twijfelde of ik voor het weg gaan de tank zou bij vullen. Niet gedaan. Snel pompend met de balg probeer ik de motor weer aan de gang te krijgen, Niet dus. Dan blijkt dat de aansluitings-bajonet van de slang op de tank is losgekomen. Gelukkig. Nog genoeg benzine. Toch maar even doorvaren, veel zit er niet meer in en het is pikkedonker. Heelhuids kom ik terug op een stampend schip. Ik laat Jos nog weven weten via de VHF dat ik veilig ben aangekomen. Er staat een behoorlijke zee van de 23 knopen wind. Gelukkig op de kop dus meer stampen dan slingeren. Maar eens proberen te slapen.
Maandag 8 Juli, 2024 Cayo de Aqua. Los Roques, Venezuela
Het is een geweldig gebied hier Los Roques. Tot nu toe geen Park Rangers gezien die ons vertellen te vertrekken omdat we maar voor een week betaald hebben. We zijn al vijf dagen langer dan afgesproken. Scheelt zeker US$ 380. Omdat we geen agent gebruikt hebben zelfs US$680. Dat is geld. Ons paspoort is ook al eerder afgestempeld. Op 3 Juli. Lange reis naar Bonaire natuurlijk (16 uur, als je in een keer gaat). Om 1000 vaar ik naar Britt om Lindsey te helpen de buitenboordmotor en dinghy aan dek te hijsen. Hij moet vandaag naar Curaçao. Het was een leuke tijd met Lindsey samen. We zien elkaar in Curaçao in Augustus zeker weer. De anderen blijven ook nog een paar dagen. Aan boord bij Lindsey kijk ik ook nog even de samenvatting van de F1 race op Silverstone. Mooie overwinning voor Hamelton en Max tweede. Prima resultaat. Terug aan boord varen we naar Bequives. Een eilandje iets Noordelijker.
Daar liggen we iets rustiger. Als ik ten anker lig laat ik de boegschroef zakken om te checken en schoon te maken. Die is sinds Martinique niet naar beneden geweest. Er zit wat lichte aangroei op die ik er met de hand af wrijf. Ook de schroef poets ik op, zo even de anodes en wat stukjes romp. Bijhouden. En een goede bewegingsoefening. Voor we in Bonaire aankomen zal ik er nog eens grondig onder doorgaan met perslucht. Ik neem een boterham en rust wat. Aan het einde van de middag varen we met een groepje naar het eiland Bequives. (Bekijk DE DRONE VIDEO van Jos Overbeek, Sunriser ON YOU TUBE) We wandelen rond een deel van het eiland.
Helaas hier op windzijde ook weer heel veel plastic. Beschamend. Vooral lege water flessen maar ook veel schoenen en lege 2-takt olie flessen. En resten van netten natuurlijk. Tja erg he? Natuurlijk. Je zou bijna zeggen dat het normaal is. Vreselijk.
En overal op het eiland zitten vogels. Die krijgen het ook binnen. Deze avond eens even rustig. Zonsondergang op het achterdek. Over een paar dagen richting Bonaire. Een nieuw avontuur. Er komen twee meiden aan boord. Michelle, een Amerikaanse en Patricia, een Française!
Dinsdag 9 Juli, 2024 Bequives Los Roques, Venezuela.
Vandaag is een werkdag. Ook aan boord van Abayomi. Na een kop koffie aan t’ werk. Eerst de anode van het koelsysteem van de generator checken. Die is half op. Kan nog wel maar ik heb al een nieuwe in de aanslag. December vorig jaar voor het laatst vervangen. Zeven maanden. Niet slecht. Ik stop er een nieuwe in en bewaar de oude voor nood. Dan de grijs-water bilge schoonmaken. Hierin verzameld al het water van de douches, was bakken, was machine en aanrecht. Als hij bijna vol is start er een automatische bilge pomp om het overboord te zetten. We gooien nooit vet afwaswater doe de gootsteen. Dat gaat in de bilge aankoeken en stinken. Teiltje afwaswater gewoon rechtstreeks over boord. Ook alle borden en pannen worden eerst met keukenpapier schoongemaakt voor de afwas. Wat meer werk maar het scheelt uiteindelijk heel veel stinken en schoonmaken van de bilge. Normaal maak ik eens in de 4 maanden de bilge grondig schoon. Tussendoor pomp ik om de dag met de hand nood bilgepomp de bilge gewoon even helemaal leeg. Haal ik veel vast sediment mee weg. Ik maak de bilge nu ook nog eens een maand eerder schoon dan gepland. Nu heb ik ff tijd. Straks wordt het weer druk aan boord. En wacht ook ander onderhoud. Na 1.5 uur is hij weer blinkende. Dan start ik de drinkwatermaker op de accu’s. Ook een droger aan in de achterhut. Terwijl dat loopt roep ik Adventure op om te vragen of Hugo even wil helpen met de grote buitenboordmotor aan dek halen. Dat gaat een stuk makkelijker en sneller met z’n tweeën De motor kan wel weg voor de komende week. Zo wie zo als we open water over gaan komt de dinghy aan dek. We gaan waarschijnlijk morgen of overmorgen weer een stuk verder varen. Eerst naar Las Aves en dan na een paar dagen daar naar Bonaire!! Als het nodig kan ik de kleine Suzuki pakken. Die haal ik zo met de hand uit het achterluik. De grote moet met de boom van de bezaan aan dek gehesen worden. Gelijk ook maar de dinghy aan dek. Hugo stelt voor om me vandaag en eventueel morgen even op te halen indien nodig. Heel mooi, alles in een keer afgerond. De grote buitenboord gelijk even smeren, doorspoelen met zoetwater en WD 40 op de zuigers. Dan gaat de boel niet roesten als ik hem langer niet gebruik. Dinghy vastgesjord aan dek. Dan zet ik na twee uurtjes de generator bij om de accu’s een beetje bij te laden en wat temperatuur checks op de generator uit te voeren. Olie temp bij vol vermogen 80.6⁰C en na de koeler bij de uitlaat 46,8⁰C. Koeling is dus goed. Er was een hele discussie op het Amel forum. Heb ik dus voorlopig geen last van met deze temperaturen. Inblaas en afzuig ventilatoren in de machinekamer werken ook goed. Check! Terwijl ik de generator en de watermaker nog een uurtje laat doorlopen maak ik tussen neus en lippen door ook nog een nieuwe yoghurt. Die moet dus rond 18/1900 uit de thermoskan. Om 1400 stop ik de watermaker. Driehonderdvijftig liter bijgemaakt in drie uurtjes. Tank bijna vol. Voor ik in Bonaire aan kom nog een keer en dan tank volmaken en twee wassen draaien. Alles draait op dit moment goed. Gelukkig. Werk dag volbracht. Even een rustpauze, duik in het water. Om 1530 gaan we met z’n allen snorkelen op het rif. Vanavond maar een Macaroni eten. Saus dus uit de vriezer halen. Gisteren had in Thaise noedels met papadan. Zo lekker die papadan. Gewoon ff in de olie en zo klaar. Het snorkelen was epic! Allemaal bommies met zoveel verschillende soorten levend koraal! Alles op 2 tot 3 m diepte. Dus zeer ondiep. En toch gezond koraal. Zo’n groot verschil met de Bovenwinds Caribische eilanden. Je ziet ook gelijk veel meer vis. De vissen hebben veel plekjes om te schuilen onder en tussen het koraal. Ook zwart koraal is er. Dat is zeer bijzonder. Eekhoorntjes koraal, Grote Eland koraal bomen. Waaiers, Hersen koraal, hele grote bollen. Ik kan eindeloos doorgaan. Veel Angel fish en grote trigger vissen. Papagaai vissen in alle kleuren. Dit was zeker de beste snorkel plek die ik tot nu toe bezocht heb het afgelopen jaar. Alles op nog geen 100 m van de boot. Mooier kan ik het niet maken. De universiteit van Wageningen heeft er een artikel over geschreven.
Woensdag 10 Juli, 2024 Bequives Los Roques, naar Las Aves, Venezuela.
Vandaag varen we naar Las Aves. 36 mijl verderop. Het is ook nog Venezuela maar geen Los Roques meer. We zijn een week langer in Los Roques geweest. Een prachtig gebied.
Nu verder. Om 0800 trekken we de spijker eruit en varen op het zeil weg. Al snel kan de ballooner er ook bij. Even wat meer werk maar scheelt wel 1.5 knoop. Het is allemaal voor de wind. Jos heeft zijn spinaker gezet maar loopt me verbazingwekkend niet in. Ik loop over het hele stuk zelfs 3 mijl uit. Abayomi gaat weer als een speer. Top. Onderweg poets ik het anker eens een beetje op. Er zit wat aanslag op. Hij blinkt na een half uurtje weer als een zonnetje. Alleen nog een stukje van de voorkant. Daar kan ik nu niet bij. Later. Ik heb een Google overlay van het west eiland van Las Aves. Volgens Google is het oost eiland geblured. De kaart zit er iets naast. De Google overlay is nauwkeuriger. Toch handig. Ik kom om 1430 ten anker tussen de riffen. Prachtig. Waar we gisteren zo mooi gesnorkeld hadden is hier gewoon onder de boot. Mijn anker ligt in een mooi stukje zand. Sunriser en Adventure willen eerst het Oost eiland bekijken. Prima. Genoeg te doen. Lekker even snorkelen. Prachtige papagaai vissen zwemmen hier gewoon onder de boot. Om iets over drieën zet ik de radio aan voor Nederland-Engeland. Het is dan al 1-1. Uiteindelijk verloren. Mooi voor Lindsey. Jammer voor Nederland. Halve finale is ook al goede prestatie. Ik zet de generator bij en maak de watertank vol. Achter even de droger bij en de accu’s eens optoppen. Tegelijk maak ik ook weer veen vers brood. Beetje meer gist er maar eens bij. Hopelijk rijst het brood nu wel goed. Het blijkt steeds een beetje te klein naar mijn zin. Verder een rustige dag. Er zitten veel zeevoge;s hier. De Jan Van Genten komen in groepjes op de bomen zitten.
Morgen maar eens de rest van het onderwaterschip schoon maken met mijn duikslang. Dan komen we met een mooie schone romp aan in Bonaire. Ik kijk eigenlijk wel weer uit naar wat vertier. Er komen in ieder geval twee leuke dames aan boord. Gezellig.
Donderdag 11 Juli, 2024, Las Aves, Venezuela
Na mijn koffie maak ik de 20 m duikslang klaar om het onderwaterschip nog eens grondig schoon te maken voor ik in de ABC aankom. Het is allemaal oppervlakkige aangroei. Met een gewichtsriem, vinnen en een duikbril duik ik op mijn perslucht die aan boord staat onder de romp door. In nog geen twee uur ben ik de hele romp langs. Tussendoor neem ik een verse boterham met kaas en smeer paté uit blik. Heerlijk. De laatste verse Zeeuwse appelsap maak ik ook op. Het wordt nu ook wel tijd om binnenkort naar de ABC te gaan. De verse groentes zijn op. Ik heb nog een paar appeltjes, een paprika en een ui. Toch een lange tijd met verse producten, zeker drie weken sinds we uit Union Island zijn vertrokken. Op Gran Roque alleen wat verse producten als sla, paprika’s, kaas en appeltjes gekocht. Op zich is er nog voldoende blikvoedsel om het nog drie weken uit te houden. Goede oefening voor straks als we DE GROTE OVERSTEEK gaan maken. De Pacific. Dan zijn we natuurlijk met meer en moet er ook meer ingeslagen worden. Ik vermoed dat er op Bonaire en Curaçao van alles te krijgen is bij de AH 😊 (Albert Hein). Na mijn ontbijt ga ik even snorkelen. Het is hier echt prachtig. De koralen onder de boot. Als ik op een gegeven moment een gigantische kreeft zie zwem ik terug naar de boot om mijn kreeften stok met lus te pakken. Gelukkig vind ik hem snel weer terug. Hij zit nog op dezelfde plek. Binnen twee pogingen heb ik hem te pakken. Top. Dit is een grote! Een joekel. Zeker twee kilo.
Mij eerste zelf gevangen Kreeft! Ging eigenlijk vrij makkelijk met de lussen stok. Ik zwem naar de boot en leg hem in een grote teil met zeewater. Dat wordt smullen. Ook de eerste keer dat ik een kreeft moet koken. Lindsey had het de vorige keer ook voor het eerst gedaan dus moet lukken. Als in een pan heb die groot genoeg is. Om 1400 vaar ik naar de plek waar de anderen liggen.
Vanavond is de laatste avond samen. Adventure, Ellen en Hugo gaan rechtstreeks naar Curaçao. Sunriser en Abayomi eerst nog naar Bonaire. Als ik aan kom varen blijkt de kaart niet erg nauwkeurig. Alles ligt een halve mijl zuidelijker. Ik heb de forward looking sonar aan en als de diepte tot 0.0 oploopt denk ik nog 40 cm te hebben. Niet dus. Ik schaaf over de grond terwijl ik bijdraai en terug vaar naar dieper water. Beetje verfschade. Ik roep Adventure op en vraag hoe zij er gekomen zijn. Die steken ook 2 m. Iets verder naar het Noorden. Ok, via de AIS leiden ze me de baai binnen. Daar is het diep zat. Na ten anker gaan kijk ik even onder het schip. Tja, beetje verf van het stalen deel van de kiel. Jammer, Verder geen structurele schade. Ik laat de drone op en maak weer eens prachtige beelden van ons drieën.
Nu bij Las Aves. De vogels. Nou die zijn er hier veel. Met Ellen en Hugo vaar ik met de dinghy het binnenmeer op. Prachtig. Er zitten hier hele zeevogel kolonies. Echt uniek. Heel veel Jan van Genten, meerdere soorten, pelikanen, fregatvogels en allerlei kleinere meeuwen soorten. Een groot orgie hier. Waanzinnig.
Las Aves en Los Roques zijn een uniek stukje Caribbean. Nergens in de Caribische Zee zoveel vogels, vis en gezond koraal. De universiteit van Wageningen heeft er niet al te lang geleden een artikel over geschreven dat zeker de moeite waard is om te lezen. De avond sluiten we met z’n allen af aan boord van Sunriser voor een laatste gezamenlijke BBQ met verse sashimi tonijn, verse kreeft en een stuk zeer licht gegrilde tonijn. Een zee van eten. Mrt natuurlijk gebakken aardappeltjes van Ellen en een salade van Beatriz.
Het waren drie onvergetelijke weken met z’n allen. Vanuit Union Island vertrokken op 18 Juni en nu in Las Aves. We varen morgen 66 mijl naar Bonaire. Daar wachten de volgende nieuwe avonturen. En ook weer duiken natuurlijk.
Vrijdag 12 Juli, 2024 Las Aves naar Bonaire
Vandaag gaan we Las Aves en Venezuela verlaten. Het was een schitterende tijd. De voorraden beginnen aardig te slinken dus het wordt ook wel tijd. Om 0645 word ik wakker en dan zijn Adventure en Sunriser al een uur weg. Om 0705 licht ik het anker. Gelijk de ketting met zoetwater afspoelend, En inspuiten met WD40. In Bonaire mogen we niet ankeren om het koraal te beschermen. Die hebben we voorlopig dus niet nodig. Er staat een stevig briesje. Windkracht 5 bft. Alles gaat voor de wind. Figuurlijk en letterlijk. Net even te veel om de Ballooner erbij te zetten. Ook niet echt nodig want gemiddeld loop ik zeker 7 knopen. Inlopen op Sunriser zal niet lukken deze keer. Hij heeft de spinaker gezet. Dan zou ik de ballooner erbij moeten zetten maar die moet nog een paar jaar mee. 7 tot 7.7 knopen is genoeg. Daarmee kom ik ruim op tijd in Bonaire. De cross swell is wel heel vervelend. De boot rolt als een gek. Niet meer gewend. Als ik om 1400 bij de zuid punt van Bonaire ben is de swell weg. De wind niet. Halve wind met vol zeil schiet ik als een kanonskogel door het water. Ik haal snelheden van 10 knopen met de stroom mee.
Geweldig. Wat tof om zo de baai binnen te varen. Ondertussen vaar ik ook nog eens onder de vliegroute van het vliegveld door. Het vliegtuig scheert vlak over me heen. Eerst schiet ik zelfs Sunriser voorbij. Ik maak een klap terug en kom mooi voor de boei op het zeil aan. Motor bij en zeilen weg. Een zeer snelle reis. Jos ligt met zijn dinghy bij de meerboei om me even te helpen. Dat scheelt. Lijn erdoor en we zijn in Bonaire. Wauw.
Hier was ik voor het laatst met Elianne, Madelon, Jimmy en Jorik in 2013. Heel nieuwsgierig hoe ik het nu ga ervaren. Ik app Elianne de mooie herinneringen met wat foto’s. Hopelijk slaan ze aan en komt ze voor een paar weken naar de ABC eilanden. Met Jos en Beatriz vaar ik met hun dinghy naar de havenmeester in de jachthaven om ons aan te melden en voor de boei te betalen. Als ik op de wal stap valt mijn IPhone in het water. SHIT!!!! Paniek. Van de boot ernaast mag ik een duikbril lenen en ik duik hem snel op en zet hem uit. Dit is de tweede keer. EIKEL!!! Hoe kan ik zo stom zijn. Alles nat natuurlijk. Rugzak, papieren, portemonnee. We melden ons bij e havenmeester en die helpt ons heel vriendelijk. In het Nederlands. Ook wel weer even leuk. Het is niet goedkoop. US$35 per nacht. Tja. In Los Roques hebben we een hoop geld uitgespaard. Dus moet maar. En binnenkort komen de nieuwe bemanningsleden aan boord die meebetalen. Dat is ook weer fijn. Na de havenmeester dan maar gelijk inklaren. Daarvoor moeten we naar de andere kant van Kralendijk. Met de dinghy zijn we er zo. Tussendoor snel even aan boord om de IPhone in de rijst te leggen. Nu maar hopen dat dat werkt. Ook het inklaren verloopt soepeltjes. Dan ziet Beatriz een ijssalon! Ja eerst een vers ijsje na een aantal maanden. Heerlijk.
We wandelen langs de gezellige boulevard. Dat nodig uit voor een vers tapje. We komen aan de praat met een Nederlander die hier al 12 jaar woont. Hij geeft ons veel tips over restaurantjes en winkels. Nou dan ook maar een diner op de wal. EN even geen vis of kreeft. Daar hebben we onze buik nu wel even van vol na 4 weken Los Roques en omringende eilanden. Ik neem een spare ribs met frietjes. En vooraf nemen we bitterballen!!!! Dyon!!! Bitterballen!!! Geen vlammetjes! ( Deze grap begrijpen alleen de TVPérs 🤣)
En hot wings! Wat is het leven toch mooi 😊Om 2000 taaien we afgepeigerd af. We zijn moe van de lange dag. Het harde zeilen en alle nieuwe indrukken. Even vroeg naar bed. Morgen weer veel te doen voor de nieuwe bemanning komt.
Zaterdag 13 Juli, 2024, Bonaire
Vandaag is schoonmaak dag! Alle bedlinnen in de wasmachine. Ik draai drie wassen. Tegelijk vul ik de water tank maar weer bij en zet de drogers in de voor en achterhut aan. Dan poets ik met meubel reiniger en wax (Pledge!) de wandjes en vloeren op. Druk druk. Tussendoor wat zwemmen en boterham eten. Rond 12 uur is alles klaar en weer opgeruimd. Bedden weer opgemaakt. De boot is klaar vooreen volgende fase met een nieuwe bemanning😊. Na de middag dinghy te water. Met Jos hang ik de grote buitenboordmotor eraan. Ook gereed. Dan vaar ik even naar de wal om wat eerste boodschapjes te doen. Lekker vers bruinbrood, kaas, bananen en tomaatjes. Ook koop ik een extra fannetje die werkt op de USB. Makkelijk voor de voorhut. Als ik langs de duikshop loop koop ik een waterdicht hoesje voor de IPhone. Hopelijk doet hij het nog. Durf hem nog niet op te starten. Hij wacht nog een dagje in de rijst. Ook praat ik met de eigenaar over een eerste trap die lekt. Hij zegt, breng maar even langs kijk ik ernaar. Terug aan boord berg ik de boodschappen op en haal de eerste trap van de duikslang. Terug bij de duikshop blijk ik gewoon een rubber ringetje vergeten te zijn. Hij stelt de trap gelijk goed af. Ook koop ik nog een nieuwe langere slang voor mijn vest. Die ik nu heb is te kort vind ik. Mooi. Als ik terug vaar ga ik even langs bij Nomad. Een Amel 54 die ik iets verder op heb zien liggen. Heel gezellig met Frank en zijn vriendin Angela zitten kletsen. Zijn zoon is ook aan boord voor een paar weken vakantie. Ik nodig ze uit om morgen bij mij langs te komen. Een drukke dag dus weer. Alweer 1800 als ik terug ben aan boord. Nieuwsgierig of Michelle al geland is. Een beetje verlaat maar ze is geland. Alleen geen bagage. Een nachtje in het hotel en dan morgen de bagage oppikken. Ik ga haar morgen zien. Nieuwsgierig!
Ook nieuwsgierig? Even wachten tot de volgende Blog😊!
Later xoxo
Kolere het is allemaal niet niets. Hard werken en alles weten te herstellen en dan ook
nog je uitgebreide blogs weet dan dat ik dit fantastisch vind. Blijf genieten van dit alles.
Knuffel,
Hans
Wat een prachtig verslag weer Eric. Ik twijfelde of Los Rogues de moeite waard zou zijn maar dat is nu wel duidelijk 😎. We blijven je avonturen met veel plezier lezen. Zie je later.
Groeten van Lourens en Ingeborg.
Nieuwe avonturen gaan beginnen in het Nederlands Erik.
Cor