Bye Bye Martinique. Meeting Susie Jane again! (Blog 49)

Maandag 20 Mei, 2024 Le Marin Anchorage. Gangway fix

Deze morgen maak ik een lekker gebakken eitje met spekjes, tomaat en ui. Even goed ontbijten.

Om 0830 is David aan boord. We gaan nog een keer samen naar de hydraulische pomp met elektromotor kijken van de gangway. Ik heb al contact met een hydrauliek specialist maar die zit in Fort de France. Hij zou me laten weten wanneer hij tijd heeft. Gaat ook niet gratis zijn en ik moet waarschijnlijk eerst 3 uur naar Fort de France varen. Met David halen we de elektromotor er weer af. Hij draait netjes. Ook de hydrauliekpomp lijkt soepel te draaien. De solenoïdes halen we eraf. Niks aan te zien. David belt een vriend van hem die hydrauliek specialist is en legt het probleem uit. Ook vertelt hij dat de elektromotor opnieuw gewikkeld is. Misschien verkeerdom gewikkeld? Dat zei de hydrauliek man die ik belde ook al! Dat zijn er twee! We zetten alles weer in elkaar en draaien de plus en de min om. Heeeeeel spannend! Hoofdschakelaar weer bij en gangway laten zakken.

HIJ DOET HET??!! Niet te geloven. Op, neer, uit, in. Alles doet het! Soms. Soms…..

Nou ja gisteren lekker toertje over het eiland gemaakt. En ik kan de hydrauliek man afbellen. Hoef ik ook niet naar Fort de France. Wat een opluchting. Dat is een! De lekkage van onder de brandstoftank is helaas nog niet verdwenen. Echt geen idee waar het dan vandaan moet komen. Gewoon nog maar een week blijven deppen……. Gaat het misschien vanzelf weg? Please! Ik maak rustig de boot klaar voor vertrek, dinghy aan dek, kleine buitenboord in de achterlocker. David leent mijn popnageltang om een nieuw zonnepaneel te instaleren. Ik meet nog eens de nieuwe tekening na van Phil die een schoot blok plaat voor de giek gaat maken van aluminium. Alles lijkt te kloppen dus maar bestellen. Duurt zo wie zo een maandje of twee voor ik het heb. De rest van de middag bel ik met enkele vrienden. Fijn. Rinus belt me en ook Shannon. Verder vele apps met Stefan en andere vrienden op afstand. Heb het er maar druk mee😊 Aan Sander, Danielle. Ava en Willem heb ik bericht dat ik er morgen aankom. Geweldig om hen eindelijk weer te zien. Zij zijn een jaar eerder (2022) uit Nederland vertrokken met zeilboot Susie Jane. Ik kijk er erg naar uit. Deze avond maak ik een grote pan macaroni & spaghetti saus met verse groentes. Morgen vroeg naar de zuid kant van Saint Lucia, 44 mijl, een uurtje of 7-8. Eindelijk weer een dag zeilen. Ik kijk ernaar uit.

Dinsdag 21 Mei 2024 Van Le Marin, Martinique naar Les Pitons Saint Lucia. Weerzien van Susie Jane

Om 0715 trek ik de spijker eruit. Van tevoren even de machinekamer gecontroleerd. Nog steeds diesel lekkage. Pfff. Ik dep alles weer op en zet het even uit mijn hoofd. Vandaag de grote dag! Het weerzien van Danielle, Sander, Ava en Willem van Susie Jane. In September 2021 pakte Sander mijn eerste lijntje aan toen in voor het eerst in jachthaven Atlantica afmeerde. Zij waren ook bezig met de voorbereidingen van een wereldreis met hun Susie Jane. Al snel ontstond een hechte vriendschap op de steiger. Over en weer helpen met klusjes. Zij vertrokken een jaar eerder, April 2022. Nu zijn ze voor het tweede jaar in de Caribbean. Het is geweldig om hen hier onder deze mooie bergen bij Saint Lucia weer in de armen te sluiten. En ik heb het even nodig om met deze vrienden te kunnen praten. Al snel kan de motor uit als ik het nauwe vaarwater van de Le Marin baai ut ben. Er staat een lekker bakstagwindje. Oost 4. Ideaal! Het is 45 mijl varen naar het zuidwestelijke puntje van St Lucia. Als ik achter Martinique vandaan kom in het Martinique channel tussen de twee eilanden neemt de wind toe tot 20 knopen. Top. De snelheden lopen snel op tot 9 knopen! Wauw, gaaf. Ik probeer nog een tijdje wat drinkwater te maken maar als de boot steeds meer in de deining gaat dansen stop ik er maar mee. Iedere keer de boel ontluchten is veel werk.

De wind neemt nog iets toe en samen met de stroom mee loop ik zelfs heel even 10.2 knopen. Toppie. Zo ben ik er net na de middag al. Even afwachten hoe de wind zich gedraagt als ik achter St Lucia kom. Uit voorzorg stuur ik ver naar het westen om zo lang mogelijk uit de eerste schaduw van het eiland te blijven. Onderweg appen we met Sander over de voortgang. De champagne staat koud. Uiteindelijk valt het erg mee en blijf ik wind houden, ook als ik op 12 mijl uit de kust langs het eiland afzak. De Pitons zijn al van grote afstand zichtbaar. Een prachtig gezicht.

Om 1300 kom ik de baai tussen de Pitons binnenvaren. De wind is dan al wel weggevallen. Zeilen gestreken en motortje voor het laatste stukje. Sander komt me in de dinghy tegemoet. Wat een ontvangst. De tranen staan in mijn ogen.

In deze baaien is het verplicht om op een boei te gaan ter bescherming van de koraalriffen. En ook wel handig. De diepte loopt binnen enkele tientallen meters van de wal op van 4 m naar 80 m. Ook zijn er hier veel valwinden van de bergtoppen. We liggen eigenlijk in een vulkaankrater. Sander helpt me met het doorhalen van de lijn op de boei. Daarna snel alles af. Ik spring in de dinghy van Sander en we varen naar Susie Jane die naast me op een boei ligt. Het is een emotioneel en geweldig onthaal. Ook van de kids krijg ik een warme knuffel en een tekening van Ava, Blij om me weer te zien na twee jaar! Er is veel gebeurd. Aan beide kanten. Met de champagne in de hand proosten we vertellen we elkaar face to face de verhalen.

Rond 1530 besluiten Sander, Ava en ik om vandaag nog even te snorkelen onder de Pitons. Het zijn steil aflopende koraalriffen. Van 4 m naar onzichtbaar diep. Prachtige duikplek ook. Ava kan al goed snorkelen en komt zelfs al een meter of vier diep. Leuk!

Terug aan boord even rusten en bijkomen van de emoties. Om 1700 pikt Sander me weer op, dan hoef ik de dinghy niet te water te laten. Morgen gaan we gelijk door met zijn alle naar Saint Vincent. Er zijn nog twee buddy boten. Een Canadees stel op een Cat en een Engels stel met kinderen op een 46 voeter. Aan boord van Susie Jane maakt Danielle sushi van een tonijn die ze van een visser hebben gekocht. YEH!!!! We hebben een heerlijke avond. Zo blij dat we elkaar hier weer ontmoeten. We hebben er lang naar uit gekeken. Zo fijn😊 Ik zeg het nog maar een keer. Voelt vertrouwd en comfortabel.

Dat is een lange tijd geleden voor me. Om 2200 terug aan boord bel ik nog even met Shannon. Die heeft het ook niet breed op dit moment. Haar computer is uit haar auto gestolen en nu zijn al haar accounts gehackt en is ze heel, heel veel materiaal en foto’s kwijt. De politie is er druk mee want de dieven zijn blijkbaar bekend.  Een treurige zaak. Om 2300 val ik moe in slaap.

Woensdag 22 Mei, 2024 Anse des Pitons naar Saint Vincent

Deze morgen na een bakje koffie eerst even drinkwater maken. We liggen hier rustig en er zijn maar drie boten in de omgeving. De doorstroming van verse water is prima. Dan kunnen we hier rustig drinkwater maken. Scheelt weer een hoop heen en weer geloop ten opzichte van tijdens het varen. Om 0800 vertrekken Susie Jane en Busylivin. Ik ga hier nog even door met drinkwater maken. Om 0930 heb ik de tank bijna vol en de marine ranger is nog niet geweest voor de mooring buoy fees. Ik besluit nu ook maar te gaan. Als ik dadelijk de baai uit ben watermaker weer afzetten. Scheelt weer €20. Onder de hoge Pitons is de wind zeer veranderlijk in sterkte en richting. Maar even op de motor beetje verder van land. Als ik op 5 mijl op de kust ben begint de wind constant te worden.  Genua nog even uit en met 18 kn wind varen we 7 tot 8 knopen. Wel stroom tegen dus over de grond max 7 kn. Lekker windje. Halve tot aan de wind. De watermaker heb ik onder tussen uit gezet. Nu eens rustig van het zeilen genieten. Het is 30 mijl naar Saint Vincent, Chateaubelair. Langzaam loop ik in op Susie Jane en Busylivin. Als ik onder de kust van Vincent kom valt even de wind weg. Motor maar bij dan. Als ik echter uit de schaduw van de vulkaan Soufriere kom trekt de wind weer aan. Toch maar 40 min nog zeilen dan. Als ik de baai instuur zijn Susie Jane en Busylivin net begonnen met ankeren. Nog een uurtje en ik had ze ingehaald. Komt goed uit zo. We liggen heel rustig ten anker in een prachtige baai. Brad en Sander komen samen langs in de dinghy. Of ik ook gelijk meewil om in te klaren. Dat is mooi. Tuurlijk. De dinghy had ik al in het water gegooid maar die maak ik straks wel af dan.

Als we aan de wal komen staan de lokale jongens al op ons te wachten. Ze willen wel op de dinghy passen voor een zakcentje. We lopen eerst naar de geldautomaat om ECD’s (East Caribbean dollars) op te nemen. Ze staan €1 tegen ECD 2.7. Daarna zoeken we naar de customs en immigratie. Het is een vervallen gebouwtje aan het strand. Naast het gebouwtje staat het varken gewoon in de steeg. De mannen zijn zeer vriendelijk en de inklaring is zo gepiept. We varen terug naar de boot en ik nodig iedereen uit voor een sundowner. Ze zijn er rond 1730 allemaal. Heel gezellig zo met zijn allen. Ik kom een beetje tot rust zo.

Donderdag 23 Mei, 2024 Chateaubelair Saint Vincent

Vandaag even een rustige dag en wat klusjes doen. Eerst ontdooi ik de koelkast en zijn vriesvak. Alle spullen in de tweede vriezer/koelkast. Door de warmte is het zo ontdooid. Dan een uitgebreid ontbijt met eieren, uitjes spek en tomaatjes. Tussen door even zwemmen en wat plekjes op de romp schoonmaken. Dan bel ik met Nigel van Nevara. Zij liggen in Grenada. We spreken af om te kijken samen naar Los Rochas en ABC te gaan over een maandje. Als ik aan dek kijk zie ik dat er overal roestplekjes zijn ontstaan op het witte dek. Shit. Alu slijpsel van het werk in Le Marin. Met een polijst en wax vloeistof een voor een alle plekjes schoonpoetsen. Het is monnikenwerk want er zit reliëf in de dek opbouw. De enige mogelijkheid is een voor een de plekjes met polijst en nagel uitpoetsen. Sander heeft problemen met zijn generatortje en ook de dynamo van de motor wil niet laden. Als ik aan boord komt doet de dynamo het alweer. De mobiele generator draait warm. Alles bekeken maar niks geks. Nieuwe olie erin. Als hij loopt gaan we naar mijn boot om een biertje te drinken. Voorlopig blijft de generator met de nieuwe olie goed draaien. Maar even afwachten. Bij mij aanboord kijken we even naar de diesel lekkage maar ook Sander kan me niet echt verder helpen. Even aan kijken nog. Ik breng Sander terug na het biertje en neem een duik. Het is zo warm en er staat weinig wind. Gelijk maar weer klein stukje van het onderwaterschip schoon maken. Deze week maar eens met de duikslang even heel het onderwaterschip nalopen. Vanavond Spaghetti met sla! En dan lekker relaxen en filmpje kijken.

Vrijdag 24 Mei, 2024 Chateaubelair bay anchor

Deze morgen na een ontbijtje met versgebakken platanen en een eitje ga ik de drie gearboxes van de furlers van nieuw vet voorzien. Dat moet een keer per jaar ververst worden. Ook om te controleren of de seals niet lekken. Alles lijkt goed en aan het einde van de morgen ben ik er mee klaar. Weer een klusje gedaan. Om 1200 gaan we met z’n allen (Danielle, Sander Ava Willem, Brad en Jackie) naar de wal voor een lunch in de strandtent en een wandeling naar de watervallen. We nemen een gebakken visje met patatjes. Na de lunch wordt Jackie met Willem teruggebracht naar de boot. Daarvoor is de wandeling iets te lang. Als Brad terug is bij de dinghy steiger stoot hij zijn hoofd tijdens het uitstappen tegen een scherp uitsteeksel op een paal. Er zit een grote jaap in en het bloed als een rund. Gelukkig is het ziekenhuisje een straat verder. Hij wordt gelijk geholpen en er worden een paar hechtingen ingezet.

Brad voelt zich verder prima dus wil zeker mee naar de waterval. Het is een mooie wandeling door het dorp en de natuur. De mensen zijn erg vriendelijk. En overal fruitbomen. Mango’s, papaja’s, bananen en kokosnoten. Oneindig veel.

Na een uurtje zijn we bij de ‘Dark View “watervallen. Er zijn er twee. We klimmen gelijk door naar de tweede, iets hoger. Er is een groepje mensen maar als we er aankomen vertrekken ze net. We hebben de waterval voor ons alleen. De poel eronder is wel heel ondiep. Onder de waterval is het wel lekker afkoelen. We zwemmen daarna nog even in het bad bij de onderste.

Op de terug weg stoppen we bij een barretje. Heel klein. De eigenaar John Edwards verteld honderd uit. Zo vriendelijk. Hij vertelt over de tabak en alle andere groentes die hij verbouwt. We krijgen wat zoete appeltjes en mango’s. We kopen van zijn vrouw een soort zoete aardappel. Tanja’s noemen ze die.

Om 1800 zijn we terug aan boord. Rustige avond. Ik neem een soepje met wat toastjes en Franse kaas terwijl ik naar de 2de training van de formule 1 kijk en Nieuwsuur. Daarna een filmpje. Lekker rustig.  Even de airco aan in de achterhut om de warmte eruit te krijgen. Daarna is het met de fannetjes koel genoeg. Slaapt een stuk beter.

Zaterdag 25 Mei, 2024 Chateaubelair bay naar Cumberland bay

Het is wat benauwd de laatste dagen. Als er geen wind staat wordt het snel vochtig en warm. Als ik wakker word kijk ik eerst de 3de training van de F1. Vanmiddag de kwalificatie. Ik neem een vroege duik en overdenk wat te gaan doen. Sander en Danielle willen verder naar Bequia om een buddy boot met kinderen nog even te zien. Die vertrekken daarna snel naar Grenada. Dat vind ik nog een beetje te snel. We gaan eerst nog even met elkaar snorkelen op het rif naast de boten. Het is niet uitzonderlijk maar toch is er genoeg te zien als je wat beter kijkt. We zien meerder morenen, van groot naar klein. Box visjes ook in verschillende maten. Zelfs een kreeftje, een waterslang en vele andere maten en soorten vissen. Sander, Danielle en de kids varen daarna verder. We zien elkaar over een weekje of zo wel weer. Na het snorkelen ga ik even een brood halen in het dorpje. Ik word op het strand ontvangen en gelijk begeleid door de lokalen. Hele vriendelijke mensen die natuurlijk wat willen verdienen.  Ik twijfel of ik in mijn eentje naar de vulkaan zal gaan lopen morgen. Een van de lokale wil me er wel heen brengen. Voor ik terug aan boord ben ga ik even bij Jackie en Brad langs op hun catamaran. Zij willen ook graag naar Cumberland bay. Nou dat komt mooi uit want daar heb ik ook wel oren naar. Het is een uurtje varen en toch weer een andere omgeving. Ik haal het anker rond 14 uur op en vaar richting Cumberland bay. Brad en Jackie zijn me voorgegaan. Het is maar 3.5 mijl dus om 1430 ben ik er al.

Geen wind dus op de motor. Het is een hele beschutte baai waar we voor op het anker liggen en achter met een lange lijn op de palmboom. Een mooie positie. Vlak naast het koraalrif en met 60 cm onder de kiel. Het is helaas erg regenachtig. Veel miezerregen. Rond 18 uur ga ik met Brad en Jackie het strand op. Even wat drinken en eten in het restaurantje op het strand met uitzicht op de boot. Prachtig. Ook komt er nog de bemanning van een andere catamaran. Het is een gezellige avond.

Zondag 26 Mei, 2024 Cumberland bay.

Deze ochtend rustig aan. Het regent weer.

Een vochtige omgeving op dit moment. Koffie, yoghurt en dan de race. De Formule 1. Mooi voor deze regenachtige dag. Gelijk na de start een grote crash met Perez. In de tussentijd zet ik maar even de generator bij. Dan kan ik de batterijen een beetje bijladen, de drogers en de airco aanzetten. Dan verder met de race. Lekkere temperatuur binnen en alles wordt weer beetje droger. De race is daarna niet heel interessant meer. Een treintje en Leclerc wint eindelijn in zijn eigen thuis race. Leuk. Max 6de. Niet het juiste circuit voor de Redbull. Na de race generator weer af en alles weer open. De regen is gestopt en er schijnt een mooi zonnetje. Busylivin met Brad en Jackie gaan naar de jachthaven stukje verder zuid om hun hond officieel in te klaren morgen. Nu nog met twee zeilboten hier. Een Engelse familie en ik. Ik besluit maar eens het onderwaterschip wat grondiger schoon te maken met mijn perslucht slang aangesloten op de fles aan boord. Toch proberen een beetje bij te houden. En tegelijk niet al te veel van de anti-fouling eraf te vegen. Lastige afweging. Na 3 kwartier stop ik er maar mee. Niet te veel doen. Het is hier wel erg ondiep. Soms maar 30 cm onder de kiel. Wel mooi want ik lig gelijk naast het rif. Met het anker nog in het zand. Na het schoonmaken even wat oude lappen knippen. Nu de lekkage van de diesel nog steeds niet opgehouden is heb ik elke dag 4 à 5 lappen die doorweekt zijn. Een zeer verontrustend geheel. Weet echt niet wat ik er mee aan moet. Na het lappen knippen even de drone nog in de lucht voor deze mooie beelden. Het is echt een prachtige baai.

Er is weer een week voorbij en ik heb even geen groot doel meer. Volgende week weer afspreken met Sander en Danielle. Dat komt goed. Maar verder? Even geen idee. Zoals jullie weten ben ik nu een tijdje weer alleen. De komende weken trek ik door het prachtige gebied van Saint Vincent en de Grenadines. Overal mooie koraal riffen, turquoise water, schildpadden en veel idyllische baaitjes. Als er familie, vrienden of andere bekenden mee zouden willen varen voor een paar weekjes is dit een van de mooiste plekken. Neem vooral contact op. Jullie zijn van harte welkom. Je kunt vliegen naar Saint Vincent. Na de Grenadines is het plan om naar Los Rochas te gaan als ik een leuke crew heb. Een prachtige groep eilanden ver van de kust van Venezuela als een tussenstop voor ik naar Bonaire vaar. Dat zal ergens eind Juni zijn. Na twee weken rondvaren daar richting ABC eilanden. Voel je vrij om te appen, te bellen of te mailen. Met Starlink heb ik altijd bereik. Voor nu hoop ik dat jullie weer genoten hebben van de blog. Laat jullie maar horen via de opmerkingen. Wel even je naam onderaan de opmerking zetten.

Op naar Blog 50, Later X0X0