Bye bye N Europa. Canaries here we come. (Blog 25)

16 October, 2023 Ilha da Culatra-Gibraltar

Er is de afgelopen week zoveel gebeurd dat ik de blog niet meer dagelijks kon bijhouden. We liggen nu ik dit schrijf in Mohammedia, Marokko te schuilen voor een zware (zand) storm met windstoten tot 55 knopen. Daarover later meer. Snel nu even tijd maken om jullie op de hoogte te brengen. Vanaf Marokko zal blijken dat de Starlink alleen in offshore mode werkt. Alleen dus het hoognodige internet gebruik want elke Gb kost €2.31 extra. Hopen dat Starlink de Canarische eilanden weer gewoon als Europa ziet. De foto’s zijn dus ook wat kleiner gemaakt en in een Galerij gezet om te lang werken op live internet te voorkomen. Eerst over vertrek Faro/Ilha da Culatra.

Deze ochtend, maandag 16 oktober mijn verjaardag! Dit vier ik met een hele mooie tocht naar Gibraltar😊! Om 08:30 licht ik het anker en om 09:30 ben ik buiten op zee. Er staat nog weinig wind maar die gaat later deze ochtend wel veranderen. Mijn vertrektijd is voornamelijk gebaseerd op het moment van opkomen van de wind en het meekrijgen van de volle stroom in Gibraltar straat. Nog 150 mijl verderop. Om 10:00 komt de wind en kan de motor uit. Niet dat ik dan niets te doen heb. De watermaker moet zijn wekelijkse spoelbeurt hebben en ook de zee koelwater systemen voor de generator, de hoofdmotor en de airco’s worden een keer in de maand gespoeld met zoetwater om aangroei te voorkomen. Daarnaast natuurlijk water maken. Eerst de generator bij en de watermaker. Na een 15 minuten draaien, heb ik 190 PPM! Perfect drinkwater, beter dan thuis. Hoppa zo de tank in. Ook de batterijen worden weer eens na vijf dagen vol geladen door de generator. De andere dagen houden de zonnepanelen bij. Meerdere vliegen in een klap maar wel drukke ochtend. Ondertussen zeilt Abayomi lekker op de automaat. Wat een prachtig gevoel. Om 1400 zijn alle taken afgerond, 200 liter water gemaakt en alle motoren en systemen ook nog met zoet gespoeld. We kunnen volop van het zeilen genieten. De wind is perfect, halve - en aan de wind. We lopen tussen de 4 en 7 knopen snelheid. Joehoe!!!! Feest, biertje! Dit is een mooi verjaardagscadeau. We zijn op weg naar Gibraltar en de Spaanse zijde La Linea. Op weg naar een pakketje uit Amerika, bunkers nemen en mijn zeilmaat Joris oppikken. Ik probeer een jachthaven te boeken in La Linea of Gibraltar. Dat blijkt een grote uitdaging. Alles is helemaal vol? Later nog maar eens proberen. We gaan de nacht in en van slapen zal niet veel komen. Dit is een van de drukste vaargebieden in de wereld. Meer dan de helft van de schepen die naar Europa komen komt door deze straat. Op de radar en AIS kan je het goed zien. File op het water. Gelukkig is de kust strook heel rustig. Zelfs het aantal vissersbootjes in minimaal. Mooi! Als ik dichter bij het zuidelijkste puntje van Europa kom, Tarifa valt de wind langzaam weg. Om de volle vloedstroom mee te pikken moet ik rond 0800 Tarifa passeren. De motor dan dus bij om 0600. Deze straat is een heksenketel van stromen. De current (de zeestroom) loopt zo goed als altijd de Middellandse zee in, naar het oosten. Dit komt omdat de verdamping in de MED zo groot is. De getijde stromen zwakken de zeestroom om de 12 uur af onder invloed van de draaiing van de Aarde en de stand van de Maan. Nu is het de sport om beide in Oostelijke richting te hebben als ik passeer. Met een beetje rekenwerk en de getijdetabellen lukt dat perfect. Daarbij komt dat in het midden van de straat de commerciële schepen een soort autoweg hebben. In deze autoweg is de sterkte het grootst en kan wel oplopen tot 6 à 7 knopen stroom mee en 4 knopen tegen. Naar de randen wordt dit minder. Er zijn zelfs zogenaamde Eddies die in tegengestelde richting staan. Daar weer bovenop hebben we de effecten van de wind. Dit leidt tot hele rare stroomrichtingen en soms hoge golven. Een rollercoater dus! Net bij zonsopkomst passeer ik Tarifa. Een geweldig moment. Hier was ik eind juni 2021 voor het eerst met deze boot toen we terugvoeren naar Nederland. Een emotioneel moment om er terug te zijn. Bij zonsopkomst nog wel! Ik kruip dicht tegen de rand van het TSS aan (voor West gaande vrachtschepen). Net op het randje staat de meeste stroom in oostelijke richting. Op een gegeven moment loop ik 11.5 knoop waar de snelheid door het water slechts 5.5 knopen is. Ik heb jammer genoeg wel precies wind tegen dus van zeilen komt niets meer (Dit gebeurt hier ook heel veel. De meest rare draaiwinden) Het is al licht dus ik zie de Eddies (draaikolken) heel goed. Het water is er wild en onstuimig. Verderop is het rustiger wat betekend dat de stroom er meer mee staat.

De passage van Gibraltar straat is door de stroom heel voorspoedig. Op het laatste moment stuur ik bakboord uit naar het noorden langs de Apenrots (Point Europa). Elianne (mijn lieve dochter) stond hier in 2017 met haar moeder naar de aapjes te kijken die het eten uit je tas grissen. De foto’s heb ik nog op mijn telefoon staan. Om 11:15 gooi ik het anker in de baai bij La Linea. We zijn na 26 uur en 154 mijl aangekomen. Hele mooie maar vermoeiende reis natuurlijk. Van slapen is niet veel gekomen. Ik probeer wat te slapen maar er zijn weer veel dingen te regelen. Het pakketje wat door een oude werk collega vanuit Houston (USA) naar Gibraltar is opgestuurd zou ergens moeten liggen bij de jachthaven in Gibraltar. Verder moet ik bunkeren en wil ook nog bier inslaan voor de hockeymannen. En Joris moet ergens aan boord kunnen komen. Ik probeer van alles maar geen ligplaats te krijgen in Gibraltar. Alles is de hele week vol. Uiteindelijk zit er niets anders op dan mijn dinghy in het water te gooien en naar Gibraltar te lopen vanuit Spanje. Een wandeling van een half uur. Echter voor de jachthaven moet ik daarna heel Gibraltar doorlopen. Al deze zaken spelen door mijn hoofd en van slapen komt niks. Dan maar NU de wal op en kijken waar mijn pakketje is. Aangekomen in de jachthaven Ocean Village in Gibraltar is de ontvangst allesbehalve hartelijk. Heeft u geen ligplaats? Nee! Dan ontvangen wij geen pakketjes! Ok? En nu? Waar is mijn pakketje dan. Het is hierheen gestuurd! Geen idee zegt de havenmeester en echt behulpzaam of vriendelijk is hij niet. Geen elk medeleven. Na veel vijven en zessen is de aanwezige receptioniste meer behulpzaam. Ze denk dat het pakketje bij de Gibraltar Parcel Post ligt. Die kan ik nog niet bellen want ze zijn al dicht. De gewone Gibraltar Post wel. Na wat uitleg komt de man aan de lijn met het verlossende woord. Het pakketje ligt inderdaad bij Parcel Post. Daar kan ik morgen terecht. Maar hoe? Weer 1.5 uur lopen? Terug aan boord komt de maritieme politie ook nog even langs! Alle jachten ten anker (+/- 10) moeten morgenvroeg weg in verband met een zeilrace in deze baai! GVD, waar moet ik heen dan? Een ligplaats is er nergens te krijgen!? Het bezoek aan Gibraltar begint op een drama te lijken. Zo had ik het me niet voorgesteld. Hoe moet ik Joris nu oppikken? Ik haal voor de zekerheid de bijboot maar weer helemaal aan dek en berg de 2.5 pk buitenboordmotor weer op. Nu eerst slapen na 36 uur! Hopelijk ziet alles er morgen rooskleuriger uit.

Woensdag 18 en Donderdag 19 oktober, 2023 Gibraltar – Tanger

Na een goede nachtrust besluit ik om 1000 anker op te gaan en eerst te bunkeren in Gibraltar. Misschien dat ik daar een paar uur kan blijven liggen en dat Joris er aan boord kan komen. Het is maar 2 mijl varen. Aangekomen bij het bunkerstation is de ontvangst ook niet erg vriendelijk. Al snel blijkt dat dit een taxfree zone is en dat ik her niet vàn boord mag om het pakketje op te halen en Joris her niet áán boord mag stappen. Wat nu? Ik bel de Ocean Village Marina nog eens, direct tegenover het bunkerstation, op 50 m van me vandaan. Mag ik ajb een paar uurtjes bij jullie aanmeren? Nee meneer, geen plaats!! Geen plaats??? GVD! Ik kan mijn boot op zeker 4 plaatsen neerleggen kan ik zien!! Maar nee hoor, ik krijg geen toestemming om aan te meren. Eerst bunkeren. In totaal 500 liter en wat olie en benzine voor de buitenboordmotoren. €700 lichter maak ik wanhopig los en vaar een rondje. Ook de andere jachthavens (2) willen me geen plaatsje geven voor 4 uurtjes. Dan maar terug naar de ankerplaats. Op de terugweg kom ik langs de Spaanse Marina. Als ik ze oproep via de VHF met de vraag of ik ajb (op mijn knieën!) even mag aanmeren krijg ik eindelijk een positief antwoord. Het mag aan de aanmeldkade. Ik moet wel het volle pond liggeld betalen (€46). Met weinig andere keuze is dit de enige oplossing. Ik knoop vast en moet eerst alle formaliteiten door. Bootpapieren, paspoort, liggeld etc. etc. Tijd heb ik niet want voor 14 uur moet ik het pakketje ophalen in Gibraltar (1,5 uur lopen) Na alle formaliteiten sluit ik de boot af en loop op een drafje naar de grens. Eerst weer paspoortcontrole, het is 12:30. Over de grens besluit ik een taxi te nemen. Om 13:30 ben ik bij het ophaal punt voor pakketjes! Gehaald. En ja hoor het pakketje ligt hier!! YES! Of ik nog even €35 wil afrekenen. Wel ja, kan er ook nog wel bij vandaag! Alsof het op mijn rug groeit! Maar! Ik heb mijn pakketje en volle bunkers! Snel terug naar de boot want Joris is er om 16 uur zegt hij. En ja hoor daar is hij dan! Mijn goede trouwe zeilmaat Joris. Geweldig. Zonder enige maren vanuit Nederland gekomen om lekker mee te varen naar de Canarische eilanden. Na een welkom biertje bespreken we de opties voor de verdere reis. Het is een gecompliceerd plan waar ik al vier dagen op aan het studeren ben. Willen we op tijd in de Canarische eilanden zijn dan wordt het een strak schema. Er zijn natuurlijk weer ongewone weersomstandigheden. Vanaf hier zou de wind uit het Noorden moeten komen. Ja niet dus! Er is een grote depressie onderweg die heel Europa gaat beïnvloeden van Noorwegen tot Gibraltar. Heb ik weer! Hadden we maar begin Juni weg kunnen gaan. Dan had alles er veel rooskleuriger uit gezien! Afijn dat is passé. Niet meer aan denken. We zouden nog deze nacht naar Tanger in Marokko kunnen oversteken. Ongeveer 35 mijl varen. Maar zeer gecompliceerd. We moeten zo wie zo voor de middag er zijn want dan komt de eerste storm over razen. Ten tweede moeten we rekening houden met de stroom zoals eerder uitgelegd. Als we om 0130 bij Tarifa oversteken is de tegenstroom het minste en aan de Marokkaanse kant hebben we zelfs even een halve knoop mee. De wind is in het begin van de straat echter tegen dus er is maar een optie. Een deel weer op de motor. We kunnen ook blijven liggen. Dan komen we later in de week echter weer in de problemen met de volgende nog zwaardere depressie. En dan kunnen we fluiten naar een tijdige aankomst in Gran Canaria. Daar zullen de team mannen die hun vluchten al maanden geleden geboekt hebben, niet blij mee zijn. Hebben we opties? Nee eigenlijk niet! Tuurlijk! Kan het veilig? Ja! Is het spannend? Heel spannend! In de nacht door straat Gibraltar. Een van de drukste vaarwateren van de wereld! Met stukken waar 4 knopen stroom dwars op staat. We besluiten snel naar bed te gaan. Om 23:45 maakt Joris me wakker en maken de boot klaar voor vertrek. Koffiezetten en motor bij. De wind is een beetje gaan liggen tot 5 bft. En we kunnen vanuit de haven naar de straat zeker zeilen! Binnen een half uur zijn we onderweg, de zeilen gehesen en lopen we met 6 knopen tussen de ten anker liggende giga zeeschepen door. In de nacht, met 10000 achtergrondlichtjes proberen we de lichten op de navigatie boeien te vinden. Daar komt een groot schip aan met veel licht, zegt Joris. Nee Joris, dat is een schip ten anker! Oh ok, zegt Joris. En die dan naast ons aan stuurboord? Euh….? Ja die vaart! Naast ons op 2 kabels (300 m) doemt een Ultra Large Container Schip (20000+ TEU) van Maersk zich op. Hij komt van stuurboord achterin. Oh die moet toch voor ons uitwijken 😊. Hij loopt (8kn) iets harder dan wij (7kn) Langzaam komt hij dichterbij. Een zeer indrukwekkend gezicht en torenhoog. We varen halve wind en er staat een bft 5. Heel langzaam loopt hij ons op en nadert tot wel 100m. Torenhoog, 50 m steekt hij boven water uit en 400 m lang (bijna een halve km lang!) Als hij naast ons zit is hij zo dichtbij dat we in de luwte komen en de windkracht 5 verandert in wind stil! Ja echt wind stil. Wauw. Oppassen dus want is hij voorbij dan krijgen we van het ene op het andere moment weer windkracht 5. De Maersk boot is voorbij en we zoeken verder naar de boeien. Langzaam komen we in de straat. We kruipen onder de kust tot wel 400 m. Daar staan de Eddies die ons uit de stroom houden. Precies op het berekende moment zijn we op het punt waar we willen oversteken. We verleggen de koers naar 210. Op de elektronische kaart en de AIS zien we dat we 40 graden worden weggezet als de volle stroom op ons komt. Op de kaart sturen we even 40 min 170 terwijl het kompas 210 aangeeft. Dan zien we op de kaart langzaam de koerslijn terugkomen naar 210. We zijn na een uur uit de stroom en niet veel later hebben we zelfs een halve knoop mee. Her eerste deel van het plan is gelukt. En zelfs op het zeil. Aan de Marokkaanse kant moeten we alleen nog om een kaap die bekend staat om woeste zeeën voor we koers kunnen zetten naar Tanger. Ook dat lukt en om 0630 varen we de jachthaven van Tanger binnen. Een prachtige moderne haven. We worden op dit vroege uur zeer groots onthaald door 4-koppige crew van de jachthaven. Wat een service! Heel netjes. Om 0700 liggen we veilig gemeerd en beginnen de formaliteiten😊 Oh Jee. Dit is een hele poppenkast! Immigratie, douane, politie havenmeester. De strepenpakjes liegen er niet om. Gelukkig ben ik dit gewend. Dit is nog niks vergeleken met Egypte. Blijven lachen en tot op zeker punt overal mee instemmen. Om 0800 is alles geregeld. En liggeld? €25. Kijk now we are talking! Wel een probleem! Ik heb een drone! Oh Oh heiligschennis. Erger dan Allah beledigen. Die moet worden ingeleverd! Nu maar hopen dat ik hem (op tijd) terugkrijg. Wat ben ik blij dat Joris aan boord is. Een aantal taken kunnen we nu verdelen en dit geeft net wat meer lucht in deze hectische periode waarin er moeilijke beslissingen moeten worden genomen en waar het varen grote concentratie vereist. Alleen varen is heel fijn maar op dit moment is het top zo met zijn tweeën. Met iemand die weet wat hij moet en kan doen. Ik had zeker een hele moeilijke tijd gehad in dit deel van de reis als Joris er niet bij zou zijn. 100 maal dank. En ik denk dat het hockeyteam Joris ook zeer dankbaar mag zijn want zonder hem was ik zeker niet op tijd aangekomen. Ik had ook eigenlijk een maand later moeten afspreken. Toch een beetje aan het haasten. Nu gaat het er om spannen maar komt goed. En er zijn nog zoveel plekken. Alles bekijken is überhaupt niet mogelijk. Aan het einde van de middag stappen we de wal op om Tanger te verkennen. Een zeer moderne jachthaven aan de rand van een grote stad. Met ook een oude binnenstad. De Medina. Eerst doen we boodschappen die we weer aan boord brengen en besluiten aan het einde van de middag naar Medina te gaan met al zijn “Zouke’s” (fout gespeld zeker?) Een taxi kost 10 dirham. Er is er alleen geen een te krijgen. Dan maar lopen. Valt erg mee. Na 15 minuten zijn we in de oude binnenstad. In een (1) woord? Geweldig! Allemaal kleine straatjes met kleine winkeltjes en kraampjes. Een bruisende binnenstad. Een restaurant vinden is nog lastig. We lopen langs straatjes en door steegjes met slagers, groente kramen, kippenslachters winkels met bergen specerijen en een man die erwten zit te doppen. Uiteindelijk komen we een eenvoudig restaurantje tegen met een heerlijke geurende BBQ vol spiesen met vis EN vlees. Wauw. Eenvoudige tafeltjes met plastic tafelkleden maar heel gezellig. De mensen zijn er erg vriendelijk. Met een 0% biertje proosten we op de goede aankomst na ons nachtelijke avontuur. Foto’s en veel kletsen met de eigenaar in Duits, Engels en Spaans. Kan allemaal door elkaar en we begrijpen eenieder. Dan……Dan begint het een beetje te regenen! Eerst een klein beetje. We kunnen nog net verkassen naar het laatste vrijgekomen tafeltje onder de luifel. Net naast de BBQ en voor de vitrine met spiesen. Prima toch. Het gaat iets harder regenen. Eerst moet ik even uitleggen dat Medina gebouwd is op een heuvel. Met steil oplopende smalle straatjes. Heel mooi maar…… Het gaat nog iets harder regenen en de wind neemt toe. Ik vraag Joris of hij niet naast mij wil komen zitten dan zit hij ook meer droog. Ja beter he?! Hij zit nog niet naast me (we zijn halverwege ons dineer) en de hel breekt los! Het begint heel hard te regenen, windstoten. Van alles veel. Plots is de windstoot zo hard (40 kn?) dat de grote stalen BBQ met daarop zeker 20 kilo kolen wordt omgeblazen. Hij valt om en komt tegen de andere kant van onze tafel tot stilstand. Daar waar net Joris nog zat. Holy Moly! Dat scheelde niet veel of we hadden naar Harderwijk gemoeten. De straat verandert in 5 minuten in een snelstromende rivier. Iedereen vlucht naar de kleine keuken. Een half uur staan we met 8 gasten te schuilen tot het iets afneemt en het personeel in de stromende regen begint aan het opruimen van de ravage. Wat een drama voor die mensen. Al het net verdiende geld down the drain. Veel schade en geen opbrengst vandaag. We reken het half opgegeten eten netjes in zijn geheel af en lopen door de regen terug naar boord. Drijfnat aangekomen nemen we maar een echt biertje. Jammer, hier hadden we nog wel een paar dagen kunnen rondkijken maar morgen gaan we verder. We hebben nog een belangrijk stuk te doen voor de volgende en hopelijk laatste zware storm overkomt.

Vrijdag 20 oktober, 2023, Rabat, Mohammedia of Casablanca?

Deze ochtend vertrekken we om 1100 om de zwakste stroom tegen te hebben als we om de laatste kaap heen varen op 8 mijl van Tanger. We moeten de eerste 8 mijl tegen de wind kruisen. Weer rekening houdend met de verschillende stroomsterktes die dicht langs en verder van de kust aanwezig zijn. Volgens planning (So nice when a plan comes together😊) zijn we om 1230 na 3 slagen op de hoek. We halen het net voor we een 4de slag moeten maken. Dan kunnen we met een knik in de schoot naar het Zuid-Westen sturen. We made it!!!!! Nu proberen zo ver mogelijk te komen. Canaries here we come!! Ons eerste goal is Rabat. We hebben weinig gegevens en de Starlink werkt hier in Marokko niet meer op het standaard abonnement. Elke extra GB kost nu €2.31. De starlink wordt dus alleen gebruikt voor de hoognodige weerkaarten en e-mails. Verder staat hij uit. Eindelijk rust van dat f..king Facebook en Instagram. Wat een irritant medium. Maar ja voor het vinden van crew wel heel makkelijk. Toch een aantal leuke mensen die mee gaan varen zoals het er nu uitziet. Even afwachten. Nogmaals heerlijk dat we nu met zijn tweeën zijn. Na het middageten probeer ik wat te slapen. Niet meer gewend dus wel wat gelegen maar snel er alweer uit. Vanavond als ik slaap heb zal het beter gaan. Er komt weer een zware storm aan met vlagen tot 55 kn. Daarvoor moeten we ergens schuilen. Het liefst Agadir maar dat is 3 dagen varen. Dat redden we niet voor de storm overtrekt. We varen de nacht door en om 0800 zijn we ter hoogte van Rabat. Daar willen we naar binnen. Op het internet vinden we wat gegevens en vriend Jean Michel heeft me vanaf het thuisfront de nieuwste detailkaarten gestuurd. Een zeer open haven. Er staat 3.5 m swell en het is er erg ondiep. We roepen de haven op zodra we binnen VHF-bereik zijn. Een kort en bondig antwoord. DE HAVEN is DICHT. Niet mogelijk om binnen te lopen in verband met de 3.5 swell die er zo naar binnen loopt en de waterdiepte van 3 m met hoog water! Nee dat gaat niet. De volgende haven is 3 uur varen. Mohammedia. Een kleine vissershaven met een jachtclub met wat sportvisser jachten. Niet echt een jachthaven. De volgende daarna is Casablanca! Oh leuk Casablanca. Daar gaan we heen! Mooi om daar 2 dagen te blijven. Zoekend op het internet komen we er echter achter dat er wel een jachthaven gebouwd is maar dat deze no steeds niet geopend is??? Casablanca heeft geen jachthaven??? Ongelofelijk. Tanger heeft een prachtige moderne jachthaven maar Casablanca niet! Dat zou je toch niet kunnen bedenken. Er is nu nog maar een optie over Mohammedia. Als we de (jacht)haven binnenlopen blijkt hij eigenlijk al helemaal vol te liggen. Maar we kunnen niet verder. Agadir kunnen we nooit bereiken voor de storm. Dan komen we echt in de problemen en zien we helemaal geen Canarische eilanden. Met veel moeite staan ze ons toe dat we naast een kleine sportvisser aan de buiten kant van de steiger afmeren. Er komt echt zwaar weer aan dus dit is allesbehalve ideaal. Ik besluit mijn anker uit te gooien ter hoogte van de volgende steiger op 50 m verder. Langzaam achteruit en langszij het sport vissertje en ik kan nog net twee lijnen op de punt van het ponton uitgeven. We besluiten onze reserve ankerlijn van 100 m uit te geven naar het andere ponton voor ons 75 m verderop. Dan hebben we een anker naar BB voor en lijn naar stuurboord voor. Achter vervangen we de lijnen door de zware meer lijnen met RVS veren. De ankerlijn voor blokkeert de invaart voor alle scheepvaart😊Het is er echter ondiep en alleen sportvissers zullen erin kunnen. Op de lijn monteren we haverwege een oranje knipper licht. Het anker licht gaat aan en de ankerbal ophoog. We liggen in ons inzien veilig gemeerd voor de aankomende storm van morgen. Weer komen er vijf man autoriteiten aan boord. Dit keer gaat het iets soepleer omdat we uit Tanger komen. Na slecht 45 minuten is alles rond😊. Er liggen nog 3 andere buitenlandse jachten die iets eerder binnen waren als wij. Een aantal Duitsers en een aantal Fransen. Het is weer een gezellige avond met uitwisseling van veel ervaringen. De nacht valt en we gaan lekker slapen.

Zaterdag 22 oktober, 2023. De zandstorm We worden wakker met een zonnetje. De walstroom heeft de accu’s gedurende de nacht weer volledig opgeladen en die staan nu te balanceren. De drogers hebben de nacht vol bijgestaan en al het vocht is weer uit de boot. Lekker. De boiler staat bij en de koelkast staat iets harder te draaien. Om 12 uur gaat de storm in volle hevigheid losbarsten. We wachten met spanning. Dan om 1100 komt er een catamaran binnen. Of we even onze voorlijn willen losgooien?! @@@@ De storm komt eraan!! Het waait al 25 knopen! Liever niet. Joris loopt naar het andere ponton en in goed overleg wordt onze lijn terwijl de catamaran binnenvaart over de boot doorgegeven. We kunnen hem weer vol doorzetten. Net op tijd? Dan komt er nòg een sportvisser binnen. We laten de lijn snel zinken. Hopen dat hij diep genoeg gaat. Pfff alles gaat goed. We zetten hem weer door en we liggen veilig. Er zijn dan al vlagen van 28 knopen. Alles safe?! We zijn net klaar als een grote 55 voet Beneteau zeiljacht binnenvaart. Hij lijkt langs ons te willen varen. Net op tijd weten we hem van gedachte te veranderen, Voor ons staat een halve meter water. Dat gaat echt niet. Hij denk vast te kunnen maken bij ons. Ja echt niet! Als we straks 55 knopen krijgen is dat te veel. Ik probeer hem uit te leggen in mijn beste Frans dat hij beter verderop naast het grote super jacht kan gaan liggen. Dat is echt de beste en meest veilige plek. De autoriteiten weigeren. Dat is het jacht van de koning. Ik probeer nog dat het om een noodsituatie gaat. Zo dadelijk gaat het echt blazen. Nee dat mag niet! De Fransman gaat naast de andere 3 jachten liggen achter ons. Geen goed plan! Als de wind dadelijk echt opzet drukt hij de steiger kapot. Nouja bekijk het maar! Ik lig veilig. Urenlang zijn ze van alles aan het proberen. Alle autoriteiten komen kijken en de wind neemt steeds verder toe. De vinger steiger begint het te begeven door de druk van de vier jachten. Chaos alom! En met dat de wind toeneemt komt er ook zand! Bergen zand. Ongelofelijk. Binnen een half uur is onze boot geel en ligt er een centimeter zand. We vluchten naar binnen en doen alle luiken dicht. De drogers staan bij en de airco staat aan. Wat hebben we toch een top schip😊

De hele middag waait het hard maar we liggen prima. Geen meter verplaatst. Het anker en de lijnen houden het goed. We draaien twee wassen en met de drogers is die ook weer zo droog. Om 1700 gaat de storm liggen. Die hebben we goed doorstaan. Ik ga met deze blog verder en Joris gaat even nog wat boodschappen doen. Bij terugkomst beginnen we met schoonspuiten van de boot en het demonteren van het voorste zonnepaneel. Ja! Die nieuwe gemonteerd in La Rochelle! In Tanger is niet alleen de BBQ omgewaaid door de harde windstoot. Nee ook mijn voorste nieuwe zonnepaneel is omgeklapt en het glas is kapot. Gelukkig had ik een van de originele reserve gehouden. Weer veel kosten en werk maar komt allemaal goed toch? We proberen ook het rubber in het raam wat lekte te vervangen. Dit is helemaal uit Amerika gekomen. Als we het raam voor het eerst nadat we de lekkage ontdekken in Augustus openmaken blijkt het rubber toch een ander profiel te hebben. Sh.t!!! Chips! Dat wordt hem niet. Het oude raamrubber wordt dan maar met een speciale silicone afdichtingslijn ingespoten. Kijken of hij nu wel water dicht is. Anders weer de Leak Hero erop. Die heeft het maanden uitgehouden. We bekijken de weersvoorspellingen en zoals het er nu uitziet kunnen we morgen vroeg in de ochtend al weg. We zullen eerst 8 uur naar het Westen varen en als de wind dan gunstig draait buigen we af naar het zuidwesten. Naar Gran Canaria. Jan Hein (sy Erica) here we come! Tot zover deze zeer hectische week. (Nog) betere tijden in het vooruitzicht. We berichten weer als we op de Canarische eilanden zijn. Hopelijk zo 26 à 27 oktober bereiken we Lanzarote en dan nog een dag naar Gran Canaria. Als alles meezit😊en de weergoden ons gunstig gezind zijn.

Laters! xoxo