Curaçao, Spaanse Wateren (Blog 58)

Maandag 29 Juli, 2024 Curaçao Spaanse wateren Anchorage A

Deze morgen weer lekker rustig aan. Ik moet echt nog even bijkomen van de twee weken met de dames aan boord.😊 Het was geweldig maar intensief. Een beetje Sailing channels op You Tube kijken en het nieuws. Een yoghurt ontbijtje. Als ik op mijn courante ABN AMRO rekening kijk staat hij nog op – 1800! GVD! Ik schrijf gelijk een boze email naar ABN. Geen antwoord. Als ik even later kijk staat al mijn geld terug op mijn spaarrekening?? Ook dat van de courante rekening. Niet te geloven. Moet ik me zelf uit de min halen om te voorkomen dat ik boete rente oploopt. Het moet niet gekker worden. Uiteindelijk is alles terug behalve het geld dat mijn maat schuldig is aan het energiebedrijf plus dat er ook nog Euro 50 was afgeschreven voor de inbeslagname. Mijn ABN AMRO rekeningen haal ik gelijk zo goed als leeg. Even ergens anders neer zetten! Dit gaat me niet nog een keer overkomen. Ik begin aan de grote schoonmaak van de opslagruimtes in de kombuis. Er zitten diepe opslagruimtes in de kombuis. In de ene heb ik alle pasta’s en rijst. In de ander de verschillende soorten meel, bloem, cakemeel en dergelijken.

In beide heb ik in de opslagruimte hele, hele kleine tarwe beestjes gezien. Een soort luisjes maar dan nog kleiner. Sommige doosjes hebben ze ook. De inhoud ervan gooi ik weg. Niet veel gelukkig. De meeste containers zijn goed en lucht dicht afsluitbaar. Alleen de zip zakken die niet goed dicht zijn hebben wat. Alles schoonmaken met bleek. Voor de lunch heb ik de achterste gedaan. Hugo had wat brood en krentenbollen voor me meegenomen. Als ik ze ophaal bij hen aan boord beginnen ze net aan het middag eten. Macaroni. Of ik ook een bordje lust? Nou zeker wel! Samen met Harry en Dorrit is het een gezellige lunch. Vanavond gaat Ellen naar Nederland vliegen. Zij neemt de glazenslaande klopk van me mee voor reparatie! Na het afscheid vaar ik terug en begin aan de voorste opslagruimte met alle bloem. Een heel werk. Ook hier zitten er in de slecht afsluitbare busjes met zaden kleine beestje. Weg ermee. De rest is goed. Alles weer schoon.

Ook een paar zijkastjes leeggehaald en een pak muesli weggegooid omdat er beestjes in zitten. Hopelijk kom ik ervan af. Ze zijn erg klein. Steeds maar weer opnieuw controleren en schoonmaken met bleek. Ik vaar naar de wal om het vuil in de container te gooien. Dan vaar ik naar ankerplaats C om te kijken of er daar nog een rustig plekje is. Waar ik nu ligt scheren de motorboten met volle snelheid langs. Gisteren op zondag was het helemaal van de gekken. Leek wel of ik op zee zat. Ik vaar even langs Flegma, Paul en Marion (Mee opgetrokken in Suriname en Dominica) die er ook liggen. En het Engelse echtpaar Claire en Marlon van sv Sonambula. Tussen hen en een First 40 Feeling is een prima plekje voor mij. Gelijk terug en anker op. Nu is de plek nog vrij. Morgen kan er iemand anders liggen.

Om 1800 lig ik mooi ten anker. Het is op deze Ankerplaats een stuk rustiger. Als ik ten anker lig vaar ik naar sv Lea. Van Johannes. Die hebben we in Los Roques ontmoet. Hij geeft een afscheidsborrel voor ze naar Colombia gaan. Heel gezellig. In totaal zijn we met zijn twaalven aan boord. Ook Filip van sv Kalea is er. Hij is een hele goede foil surfer. Maakt jumps en pirouetten van 6 m hoog. Hij legt me veel uit over het materiaal. Ook een tennisser. We gaan een dezer dagen dus een keer tennissen. Mijn rackets al meer dan een jaar niet aangeraakt. Om 2200 ga ik terug naar huis. Morgen mijn eerste foil surf les!

Dinsdag 30 Juli, 2024 Curaçao Spaanse wateren Anchorage A

Na een bakje koffie en een heerlijk stel Nederlandse boterhammen met kaas, ham, beschuitje met muisjes en een krentenbol😊 vaar ik naar sv Waveguide om Addy op te halen. Samen gaan we naar de foil surf les. We krijgen eerst uitleg over de wing en dan gaan we oefenen met de wing op een gewoon surfboard.

Voornamelijk aan de wind varen om te leren hoogte maken. Dat gaat prima. De gijp gaat ook prima. Op den duur lukt zelfs het overstag gaan redelijk.

Na een uurtje nemen we pauze en legt de instructeur uit hoe de foil werkt en wat voor soort board we mee beginnen. Ik krijg een 140 board met 55 cm mast (deze zit onder het board en hieraan zit de foil) Plank in het water en eerst maar eens aan de wind hoogte maken. Na een uurtje oefenen begin ik de plank af en toe uit het water te krijgen. Het is net als met skiën. De plaats van je zwaarte punt bepaald alles. Als je te veel achterop gaat staan schiet het board als je omhoog komt onder je weg. Net zoals met je skie’s. Heel grappig. Het is heel vermoeiend. Addy is kapot en komt nog niet toe aan het foil board. Ik probeer nog een uurtje door te zetten. Als ik eenmaal goede controle krijg over het board moet het een stuk minder vermoeiend zijn. Als je uit het water bent is er geen weerstand meer. Even doorbijten dus. Na nog een uur ben ik toch ook wel erg moe. Terugkomen is het moeilijkste. Om 1300 ben ik terug aan wal. Naar mijn gevoel een hoop geleerd en in ieder geval het board een aantal keer aan het foilen gekregen. Morgen om 1000 weer een paar uurtjes een board huren en oefenen.

Snel maar eens gaan kijken of ik er een kan gaan kopen. Als ik dat niet gelijk doe komt het er in de toekomst ook niet van. Voor ik terugvaar ga ik even langs het tankstation. De dinghy brandstoftank bijvullen. Door de grote afstanden die je hier aflegt over de Spaanse wateren gaat het hard.  Dan even langs bij Filip om mijn ervaringen te delen. Hij is een expeort in het foil surfen. Dat is erg fijn om dadelijk een board, foil en wing uit te gaan zoeken. Daarna even langs bij Paul en Marion op de Flegma om bij te praten. Ze zijn erg nieuwsgierig naar de laatste crew die aan boord was. Zij hebben ook veel tijd doorgebracht met ons toen Shannon aan boord was. Veel om over te praten dus. Om 1600 ga ik eindelijk terug naar huis. De hele dag onderweg geweest. Op de boot zet ik de watermaker bij. Genoeg capaciteit accu’s voor twee uurtjes water maken. Ook lig ik hier uit de drukte en is er veel doorstroming dus prima te doen. Met het voorspoel water van de watermaker maak ik alle ramen schoon. Nu kan ik ze eindelijk weer met Vuplex behandelen. Een spray waarmee vuil en lichte krasjes uit de perspex ramen van de dogger en de plastic ramen van de kuiptent gehaald kunnen worden. Hier niet te krijgen maar Lourens heeft ze meegenomen uit Nederland. Na de behandeling weer super mooie heldere ramen.

Ondertussen is het alweer 1930. Ik maak macaroni. De rest van de avond lekker filmpje kijken. Vroeg naar bed. Morgen weer foil surfen. YEH! En dan s ’middags maar verder met de kastjes schoonmaken en opruimen. Ik wil ook de tapijtstukken uit de hutten eens een schrob beurt geven met Biotex. Die zijn sinds vertrek Nederland niet meer geboend. Er zal wel een hoop vuil en zout uit komen.

Woensdag 31 Juli, 2024 Curaçao Spaanse wateren Anchorage C Caracas Baai

Na koffie en een ontbijt vaar ik naar Waveguide, Addy. Even bijpraten over het foil surfen. Er staat niet echt veel wind dus deze ochtend heeft niet zoveel zin om te foil surfen. Misschien vanmiddag. Terug aan boord komt de solozeilster Carin van sv Footloose verderop in de baai net langs varen. Ooit ook met haar man begonnen. Eerder al gehoord dat zij net terug is van een solo circumnavigation. Kijk dat is nou een hele interessante dame om contact mee te maken. Een met veel kennis. We spreken elkaar kort, ik wil verder en zij moet even naar de wal. Eerst een heel verhaal tegen elkaar in het Engels. Vraagt ze na een tijdje: ”Waar kom je vandaan? “. Nederland zeg ik. Oh, ik ook! Zijn we eerst een 15 minuten in het Engels tegen elkaar aan het praten! We spreken af voor later. Ik besluit  de kastjes verder uit te soppen. De toiletten een beurt te geven en een was draaien. Als dat allemaal gedaan is begin ik aan een klus die al langer op mijn lijst staat. Alle tapijt stukken schrobben en uitspoelen. Het wordt een grote uitdragerij.

Mooi. Dan komt Paul van sv Flegma langs. Hij wil wel eens naar het probleem met de 24V dynamo en de Sterling regelateur kijken. Om een lang verhaal kort te maken. Paul komt er zo snel ook niet uit. Ik stuur het elektra schema en de beschrijving van de Sterling via de whats app. Hij gaat kijken of hij een oplossing kan bedenken. Ik maak nog een vloermat schoon en ruim de nieuwe reserveonderdelen op. Zo komt de boot langzaam weer op orde. Het is alweer 1600. Morgen maar kijken of er genoeg wind staat voor foil-surfen. Ik pak wat biertjes en vaar naar Carin voor een sundowner.

Als ik bijna bij haar boot ben zie ik haar mij met de dinghy tegemoet varen. Samen met haar hond Vela op de boeg. Even de wal op. We leggen aan en Vela springt het water in. Een echte waterhond. Wij blijven in de dinghy. Onder het genot van een koud biertje kletsen we tot de zon onder gaat. Carin is zo goed als solo vanaf Curaçao de wereld rondgevaren. Af en toe zijn een van haar dochters stukken meegevaren. Via Zuid-Afrika is ze teruggekomen in Curaçao. Nu  is ze bezig met het opzetten van een canvas & zeilmakerij om weer wat geld te kunnen verdienen. Een bijzondere dame met mijlen onder haar gordel. Niets dan bewondering. Super gedaan. Colombia lijkt een goed alternatief voor Curaçao om het water uit te gaan! Om 1900 ben ik terug aan boord. De dinghy gelijk eruit zoals elke avond. Deze laat ik niet in het water liggen. De dinghy heeft geen anti-fouling dus als je die in het water laat liggen groeit hij heel snel aan.

Ook wordt hij sneller gestolen als hij achter de boot aan een lijntje hangt. Altijd s ’avonds eruit dus. Vanavond maak ik Chili con Carne en kijk een filmpje.

Donderdag 1 Augustus, 2024 Caracas Baai, Spaanse wateren, Curaçao, Foil-surfen

Het is alweer Augustus. Ongelofelijk. Voor je het weet is er niet een dag voorbij maar een maand!

Ik draai nog een was met beddengoed. De vloerkleden zijn droog en kunnen weer terug op zijn plaats. Je voelt het verschil. Alles lekker schoon en fris. Weer doen we een poging om Shannon alle foto’s van haar verblijf aan boord van twee maanden te uploaden via haar drop box.  Ze was alles kwijtgeraakt nadat haar computer was gestolen. Iedere keer mislukt het uploaden echter. Uiteindelijk blijkt dat ik een verkeerd gespeld email adres heb gekregen. Als ik de juiste heb gaat het uploaden goed. Wel gaat het een paar dagen duren. In totaal 3800 files. Er zitten veel DJI-video’s bij die elk in de GB’s lopen. Alles opgelijnd en nu maar laten lopen tot het klaar is. Deze ochtend proberen weer te gaan foil surfen. Als ik er om 1100 aan kom staat er weinig wind. Dan maar vanmiddag. Terug aan boord is de was al droog en kan ik deze weer opruimen. Bedje weer schoon en fris. De boot begint er weer wat opgeruimder uit te zien. Nu maar eens verdiepen in de kluslijst. Er moet een nieuwe aluminium giek plaat komen. Een nieuwe regelateur voor de 24V dynamo van de hoofdmotor. De lekkage van de brandstoftank verder oplossen. Het lek is minimaal nu er nog maar 180 liter in de tank zit. Het blijft een moeilijke zaak. Ik moet gaan beslissen waar ik de boot nog een keer in de toekomst uit het water haal voor ik de Pacific op ga volgend jaar. Hier in Curaçao, in Colombia of Panama? Van Carin heb ik al begrepen dat Colombia een goede plek is. Het is een grote beslissing waar ver van tevoren over nagedacht moet worden. De zelf polijstende anti-fouling heb ik al voldoende aan boord. Waar haal ik de extra primers en harde anti-fouling om de beschadigingen van deze lagen te repareren? Hier in Curaçao of in Colombia?  In de middag ga ik weer foil-surfen. Lourens, Ingeborg en Margje zijn er ook. Margje gaat windsurf les nemen. Ik ga voor de tweede keer foil-surfen. Het is nog niet zo makkelijk als het eruit ziet. Na een uur ben ik kapot en neem een pauze. Een lekker tosti ahm-kaas zorgt voor wat extra energie. Aan het einde van de middag weet ik het board er regelmatig uit te krijgen. Eruit blijven is een stuk lastiger 😊 We gaan doorzetten! Ik boek een strippenkaart van 5x2 uur. Een stok achter de deur om door te gaan.

Met Lourens, Ingeborg en Margje drinken we nog een paar biertjes in het restaurant van de surf club. Met natuurlijk bittergarnituur!!! De medecursisten van Margje zijn geen cruisers en horen met grote bewondering onze zeil avonturen aan. Een van de dames, Tessa werk nu tijdelijk in de horeca. In Nederland werkt zij in de productie van omroep Max. Ze lijkt geïnteresseerd en geeft aan dat er wel eens een leuk programma in zou kunnen zitten😊 Ik geef haar de website link. Wie weet wat ervan gaat komen😊 Het is alweer 1630 en tijd om naar huis te gaan. Morgen gaan ik met Lourens en de dames wat plekjes in Willemstad af voor onderdelen. Op de terugweg naar de boot vaar ik langs sv Muano Nui. Van Richard en Marjan. Daar even een drankje om bij te praten. Zij hebben na de passage van de orkaan Beryl als een van de eersten noodgoederen gebracht op de getroffen eilanden. Ze waren naar Trinidad gevlucht om de orkaan te ontwijken. Daar hebben ze met vele andere cruisers boodschappen gedaan en gereedschap gekocht met de crowd funding die was opgezet. Veel om over bij te praten dus. Terug aan boord kijk ik Nieuwsuur. Wat een ellende toch in het midden oosten. Het wordt steeds gekker daar! Ook Venezuela lijkt op ontploffen te staan. Wat een onbezorgd leven dan toch hier. Een totaal andere wereld als je geen nieuwsprogramma’s kijkt. Maar ja ik moet toch een beetje op de hoogte blijven. Al die brandhaarden hebben invloed op de wereld. Ik maak tortilla’s en kijk een leuke film.

Vrijdag 2 Augustus Caracas Bay Spaanse wateren Curaçao, Een rondje Willemstad 

Om 1030 heb ik afgesproken met Lourens, Ingeborg en Margje. We gaan met hun huurauto een langs een aantal winkels, een werf en een werkplaats. Verder moeten we een anker permit voor Klein Curaçao halen waar we volgende week heen willen. Met de dinghy schiet ik over de Spaanse wateren naar de jachthaven in het verre oosten waar zij liggen. Ondanks de sterke 15 pk Yamaha is het nog 15 minuten varen. Na de koffie gaan we om 1100 op weg. Eerst langs de werf waar sv Echo er misschien uitgaat voor onderhoud.

Alle management heren zijn druk met een Cat uit het water halen. Wel kunnen we even rondkijken hoe de werf werkt en waar je op het droge komt te staan. Ziet er redelijk uit. Ze maken hier geen gebruik van een travel lift maar van een craddle wagen. Nu nog horen hoe de prijzen zijn. Op een ander moment. Nu is er niemand vrij om mee te praten. We gaan naar de havenautoriteiten om een anker permit te halen. Niet open. Lunchpauze. Lijkt Frankrijk wel! Dan door naar de Turbo Machine shop, 10 minuten verderop om te kijken of ik daar een aluminium profiel kan laten bewerken. Ook met lunchpauze! We besluiten dan zelf ook maar te gaan lunchen. We rijden naar de wijk Otrobanda  Een prachtige oude opgeknapte wijk uit 1700. Daar lunchen we bij Maira’s Kitchen. Heerlijke salades. Na de lunch proberen we de havenautoriteiten weer. Eerst paspoort bij de poort laten zien. Ik heb alleen mijn rijbewijs bij me. Bij de poort geen probleem.

Bij het kantoor aangekomen moeten we onze inklaring laten zien. Die hebben ze al want ik heb een ankerpermit voor de Spaanse wateren gehaald. Nee meneer, ik moet een kopie van de inklaring en uw paspoort maken voor de nieuwe vergunning. Mogen we gebruik maken van de wifi? Hebben we niet meneer. U kunt een kopie van de inklaring bij Immigratie vragen aan de overkant. Ok. Wij naar immigratie. Mogen we een kopie van de inklaring? Nee wij geven geen kopie. Mogen we er dan een foto van maken? Dat kan, geeft de beambte aan. Mooi. Wij terug naar de dame. Hier heeft U een foto van mijn inklaring en paspoort. Nee, meneer ik moet een papieren kopie hebben. Ok?! Wij moeten nu met z’n allen 10 minuten terugrijden naar het restaurant waar ze wel wifi hebben om alles op de email te kunnen sturen. Terug door de poort en naar het restaurant. We rijden voor de zesde keer over een rotonde omdat je halverwege niet links af mag slaan. Deze weg kennen we nu op ons duimpje he Lourens?!😊

Daarna weer 10 minuten terug naar de dame van havenautoriteiten. Ja, kopie op de mail ontvangen. Maar ik heb mijn paspoort alleen op de mobiel. Nee, meneer die moet ik ook op de email hebben! Inwendig ben ik al drie keer ontploft maar Lourens weet me rustig te houden. Uiteindelijk mogen we op de persoonlijke hotspot van een van de register loodsen die ook in dit kantoor zit. Na veel vijven en zessen hebben we eindelijk de anker permit. YEHHHH. We kunnen nu woensdag voor drie dagen naar Klein Curaçao. Leuk. Samen met Echo! We kijken er naar uit.

We rijden naar Turbo Machine shop in het industriegebied waar ik de technische tekening overleg en wat foto’s van het aluminium profiel dat ik wil laten maken. Het is een prachtige werkplaats met meerdere grote draai- en frees banken. Het lijkt de juiste plek,

De engineer is heel vriendelijk en beloofd ermee aan de gang te gaan. Dit is niet in een week geregeld dus ik moet nu gewoon even afwachten met wat voor tijdbestek en prijs hij komt. We stoppen onderweg ook bij een grote hardware store. Een soort Gamma. Even rondneuzen. Ik vind gelijk een prachtige Dremel met allerlei tools. Geen geld. Die moet ik hebben. Ik had net een nieuwe Dremel door Lourens uit Nederland laten meenemen maar die is voor kleine werkjes. Een tweede Dremel is gewoon een vereiste. Ik wil niet nog eens zonder zitten als ik dadelijk in de Pacific ben. We doen ook een aanvraag voor een kleine ijsmachine. Daar komen ze op terug via de mail. Dan nog langs Budget Marine om een aanvraag te doen voor extra primer en anti-fouling. Eens kijken wat het hier dutyfree kost. Er is al aardig wat anti-fouling af bij mij ondanks dat in Nederland voor vertrek alles er nieuw op is gegaan. Ik wil zeker voor ik de Pacific op ga alles nog een keer doen. Misschien hier in Curaçao. Misschien in Colombia. Ik koop ook nog een nieuw dopje voor het achterhut wc pomphandel dat lekt. Als we alles bekeken hebben rijden we naar de supermarkt. Ook hier waan ik me weer een snoepwinkel. Ze hebben alle Nederlandse producten. En verse volle melk. YES. Weer Euro 100 verder rijden we moe maar voldaan terug naar de jachthaven. Een hele dag onderweg. Wat een dag. Tijd voor nog een koud biertje. Dan vaar ik terug naar huis met al mijn verse boodschappen. Vanavond verse melk en saucijzenbroodjes😊 De lunch was zwaar genoeg. Na de snack monteer ik gelijk de nieuwe wc-pomphandel dop. Ook weer afgevinkt op de klussen lijst.

Zaterdag 3 Augustus, 2024 Caracas Bay Spaanse wateren, Curacao. Even langs de groentekraam

Carin heeft aangeboden om even te laten zien waar de groentekraam langs de weg zit. Met de dinghy’s varen we naar het andere dinghy dock in de Spaanse wateren bij Uncle J’s.

Carin heeft een autootje en dat maakt het wel makkelijk hier. Het is een mooie groentekraam. Ze hebben zelfs kousenband. Top. Gisteren had ik al aardig wat gekocht dus echt veel heb ik nu niet nodig. Er kan wel via de whatsapp besteld worden. Voor een lange reis is dat zeker iets om te onthouden. We gaan langs bij een van haar gebruikelijke supermarkten. Ook hier hebben ze weer van alles. Appelflappen! Nou die kunnen we zeker niet laten liggen. Verder tijgerbolletjes en tapas bakjes. Zelfs oliebollen!

Pappadums hebben ze helaas niet. Daar weet Carin wel een echte Toko voor. Zo fijn om iemand te ontmoeten die al zo bekend is op het eiland. Carin moet even langs een vriend om wat papieren op te halen. Als blijkt dat die niet thuis is stelt zij voor om er een dagje sightseeing van te maken naar o.a. Westpunt en Watamula blow hole, het meest westelijke puntje van Curaçao. Zo’n uur rijden van de Spaanse wateren. Nou dat lijkt mij erg leuk. Wat een spontane actie! Of ik dan wel wil rijden? Helemaal goed.

Ik rij liever dan ernaast zitten😊 Zo zien we gelijk heel veel van het eiland. Eigenlijk best een groot eiland. Na een uurtje rijden komen we in het natuurreservaat van Watamula. En dat de rit snel ging komt voornamelijk doordat ik voor Carin steeds meer bewondering krijg. Ze verteld honderd uit over haar reis. Een dame met doorzettingsvermogen. En eigengereid 😊 Alleen vanuit Curaçao de wereld rondgevaren in drie jaar. Haar eerste grote oversteek was de Pacific van Panama naar de Marquises. 34 dagen! En daarvoor nooit een oversteek gemaakt?! Wauw. Deze dame durft. Samen met haar ex man een schip gekocht in Newark,USA, de Caribbean doorgevaren. Uiteindelijk stapte manlief na 30 jaar relatie van de boot in Curaçao. Dat weerhield Carin zich er niet van om haar reis rond de wereld voor te zetten. Stukken met haar dochters en of zoon. De grote oversteek maakte zij alleen. Het aantal verhalen is oneindig natuurlijk. Te veel om hier te beschrijven. Des te mooier en interessanter om aan te horen. Volledig bleu begonnen maar wel ff gewoon gedaan! Respect! De kust van Curaçao is een vulkanische kust. Zeer vergelijkbaar met Bonaire. We zoeken naar de Watamula blow hole maar zien hem niet zo direct. Er staat ook niet veel wind. Grote spuiters gaan we vandaag dan ook niet zien.

Op de terugweg naar de parkeer plaats besluiten we nog even de andere kant op te lopen. Daar komen we over een pad waar de kust grillig steil afloopt in zee. Het is warm en eigenlijk willen we zwemmen. Als ik een stukje verder loop zie ik ineens dat er weldegelijk een strandje is. Playa Guepi.

Volledig verborgen en verlaten in het ruige landschap. We kunnen het niet nalaten en dalen af naar het strandje. Dan maar skinny dipping, toch? Tuurlijk! Twee solozeilers. Kleren zijn alleen maar lastig! Die moet je iedere keer wassen. Het water is heerlijk en kraakhelder. Zoveel mooier dan de Spaanse wateren. Wat doe ik daar eigenlijk? Oh ja, onderhoud en leren foil-surfen. Nou ja. Volgende week naar Klein Curaçao. En nog een aantal maanden de tijd om de andere baaien van Curacao met de boot te bezoeken. Na een frisse duik rijden we met de auto naar Westpunt, Kleine Knip en Grote Knip. Allemaal baaitjes met strandjes aan de westelijke kust. We eten saté met frietjes.

Even naar de groentekraam kijken ?! 😊 😊 We zijn nu de hele dag onderweg. Wat een leuke verrassend spontane dag.  Op de terugweg stoppen we bij MOO’s een echte Aziatische Toko. JA! Hier hebben ze trassi. Top! En pappadums. Mijn dag kan niet meer stuk. Als Carin haar wasgoed wil ophalen blijkt het 1740. De stomerij is al dicht. Er astaat een grote reclame soft ijs voor de deur. Lekker! De ijssalon ernaast heeft echter geen softijs meer! Jammer. Carin weet wel waar de beste ijssalon van het eiland zit! Daar moeten we wel even 5 minuten voor terug rijden. Nou voor een echt ijsje geen probleem. Als we door het winkelcentrumpje lopen terwijl we ons ijsje opeten zie ik zowaar een winkel met zwemkleding in de uitverkoop! Een tweede zwembroek is geen overbodige luxe! Ook nog ff geregeld. Als we terugrijden schrikt Carin zich een hoedje. Ze is helemaal vergeten dat ze beloofd had naar een BBQ te gaan om 1730. 😊 Oh, oh. Het is 1830😊 Ik neem afscheid bij het dinghy dock en Carin scheurt met schroom naar haar afspraak. Maar wat een toffe dag. Aan boord ruim ik al mijn gekochte spulletjes op. So much voor het geplande foil-surfen van deze middag.  Ach dat kan morgen of overmorgen ook weer😊.  Komende week ook maar eens wat echt onderhoud gaan doen. Nu lang genoeg getreuzeld en uitgesteld. Alhoewel dat alleen maandag tot woensdag kan. Woensdag ga ik met Echo voor drie dagen naar Klein Curaçao. Even van de Spaanse wateren naar helder en schoon water. Daar ook de drinkwatertank op toppen en het onderwaterschip een schoonmaak beurt geven. Wat een verhaal weer😊 Meer verhalen uit het leven van deze Live-Aboard zwerver in de volgende blog!! Stay tuned!

Later xoxo