San Blas en Linton Bay (Blog 81)

Zondag 19 November, 2025, Chichime Cays

Eindelijk op een rustig plekje ten anker. We nemen een frisse ochtend duik(fodje), een koffie en een yoghurt met cruesli. Als eerst maak ik de blog af en breng deze online. Hoogste tijd na bijna 2 weken. En het is zondag dus hebben de mensen in Nederland rustig destijds om hem te lezen. Dan weer even wat klussen. Eerst de dinghy het water in. We maken hem gelijk schoon en poetsen de vlekken weg. Een kamer was een beetje leeggelopen. Zal toch geen lek zijn? Ik denk dat het ventiel niet goed zat. Hij blijft de rest van de dag hard dus het zal wel het ventiel zijn. Dan halen we de kleine buitenboordmotor tevoorschijn. Een van de wartel moeren zat muurvast. Alleen WD40 helpt niet langs. Dan proberen er een paar moeren op te draaien om meer kracht te kunnen zetten. Lukt niet want ik heb de juiste moeren niet. Het is M18. Wel M17 en M19 maar deze dus net niet. Dan maken we het maar warm met een gasbrandertje. Dat lukt wel. Er komt beweging in na een uur. Gewoon vast geoxideerd door galvanische corrosie tussen RVS en aluminium. Beetje extra vet erop en hij draait weer soepel. We zetten de watermaker bij, de droger en wat later ook de generator. Accu’s even balanceren terwijl we 450 liter water maken. Het is weer een drukke dag. Gelijk even de deur koelkast en vriezer ontdooien. Is weer de hoogste tijd. Er zit meer ijs in de vriezer dan producten. Alle vries spullen even in de andere koel/vries kast. De generator draait toch. Peter en ik maken samen Tortilla’s. Ik had de saus nog in de vriezer. Het is alweer 1430. De tijd vliegt en we hebben nog wat zaken om af te ronden. Het koelsysteem van de kleine buitenboordmotor spoelen met barnacle buster. Dan carburateur leegmaken en brandstoftank vol met benzine. Die kan de opslag in. Waarschijnlijk voorlopig niet meer nodig met haul-out en de hockeymannen in het vooruitzicht. Dan moet de grote Yamaha erop. Ik realiseer me dat ik de kleine misschien wel tot in Frans-Polynesië niet meer gebruik. Vervolgens is de vrieskast ontdooid. Alles schoonmaken en dan kunnen alle vriesspullen weer terug. We wilden de eilandjes verkennen in de middag maar als we eindelijk tijd hebben is het al 1600. Dan maar even zwemmen rond de boot. Peter is niet de meest ervaren snorkelaar en gaar daarom eens oefenen hoe het is om met zwemvliezen te snorkelen🤣🤣😁😳. Als je wil snorkelen op het rif is het echt verstandig om dat met een echte snorkel en zwemvliezen te doen. Zeker hier want er staat best wel een beetje stroom. Ik kan het niet laten om op zijn minst een kant van het onderwaterschip en het roer schoon te maken. Het is alweer behoorlijk aangegroeid na 3 weken bijna niks doen. Ik hoef niet meer zo voorzichtig te zijn. Over twee weken gaat de boot eruit en komt er toch nieuwe antifouling op. Na een paar biertjes stelt Peter voor om een soepje te maken. Vanmiddag hebben we al warm gegeten. Wel fijn en een stuk makkelijker met een Nederlander aan boord. Ik heb nog groentesoep zakjes van Knorr. Peter heeft natuurlijk ook weer een hoop te leren aan boord. Het is veel maar langzaam komt hij er een beetje in. Ok🤣😁. De rest van de avond doen we relaxed. Beetje tv en YouTube kijken. Morgen gaan we eilandjes verkennen en snorkelen.

Maandag 20 Januari, 2025 Uchutupu Dummat

Na de koffie en yoghurt eerst de boot van binnen eens schoonmaken. Peter doet nog even de afwas en ik begin met een sopje voorin alle wantjes te doen. Zo gaan we de hele boot door. Peter volgt met een droge doek. Als we alles gehad hebben eerst even wat drinken. Dan doen we al het houtwerk nog een keer met Pledge. Peter spuit het in en wrijft het uit. Ik kom erachter aan met een droge doek om alles op te poetsen. Om 1400 hebben we de hele boot gedaan.  Wel ontdekt dat ook de rug kussens in de salon en in mijn achterhut de eerste schimmelstipjes beginnen te vertonen. Morgen gelijk behandelen. Nu loopt het nog niet uit de hand. De kussens zijn in dit vochtige klimaat gewoon erg gevoelig voor schimmel. Ondank dat ik regelmatig de drogers aanzet. Wel WEER een taak erbij! Het houdt ook niet op hè?! Nu eerst eindelijk het eilandje waar we naast ten anker liggen verkennen. Een beetje toeristisch hier maar niet minder mooi. Er komen hier veel toeristen voor een dagje of zelfs een nachtje vanuit Panama City. We wandelen het eiland rond in een 20 minuten en eten een gebakken visje in een van de eenvoudige restaurantjes.

Het is de laatste dagen heerlijk weer. Lekker windje 4 à 5 en zonnig. Weinig tot geen regen meer gehad. Een stuk aangenamer. Na het eten besluiten we wat te gaan snorkelen. Peter is duidelijk met snorkelen een beginner. Had meer verwacht maar ach komt wel. Veel oefenen. De snorkelplekken vallen een beetje tegen. Niet veel bijzonders hier en veel zeegras. Wel komen we een grote school jonge visjes tegen. Miljoenen bij elkaar in een grote wolk. Prachtig om doorheen te duiken. Terug aan boord kijken we even Nieuwsuur en de poppenkast van de Trump inauguratie.  De hele wereld van experts heeft er een mening over. Omdat we vanmiddag eigenlijk al warm gegeten hebben maken we lekker toastjes met Danish blue en smeerkaas, stukjes worst en kaas. Wel een lekkere afwisseling zo met Peter. Effe wat meer Rotterdamse gewoontes is ook wel leuk voor de verandering. 

Dinsdag 21 Januari, 2025, Green island,

Vandaag varen we een stukje verder naar Green island. Daar ligt Martin met sv Amelie. Hij heeft de Dometic koelvries kast ingebouwd in de bank.

Als vervanging van de oude vrieskoelkast. Het is redelijk recht toe recht aan maar ik wil even de details zien van zijn inbouw. Om 1000 halen we het anker op en varen door het rif naar buiten. Het is 18 mijl. Er staat een lekker windje 4 bft. We varen halve en aan de wind. Na een 1.5 uur neemt de wind iets af. We kunnen het in ieder geval bezeilen maar het gaat wat langzamer. Peter neemt het roer. Hij moet nog veel leren. Zijn zeilervaring is erg roestig op z’n zachts gezegd. Hij heeft aardig wat mijlen gemaakt maar dat is lang geleden. Ondertussen kan ik even wat administratie opruimen. Om 1500 komen we bij Green Island aan. Martin ligt heel mooi in een baai aan de zijkant. De meest boten durven daar blijkbaar tussen de riffen niet naartoe te varen. Wij zeilen naar binnen🤣👍. Martin staat al aan dek te zwaaien. Hij ligt op vrij diep water. Ik vaar iets meer naar het eilandje toe. Kugaladup. Het is wat mix van koraal en zand maar uiteindelijk houdt het anker goed. We varen met de dinghy naar Martin. Hij moet echter even de boodschappen ophalen die hij besteld heeft op een ander eiland. Dan komen we morgen terug. Ik maak vanavond Thaise noedels. Weer eens lekker met naam. Peter bevalt het prima. De rest van de avond kijken we het nieuws en wat YouTube.

Woensdag 22 Januari, 2025, Kugaladup island

Na een yoghurt ontbijt halen we de hoezen van het rug kussen uit de achterhut en de rugkussen uit de salon van de kussen. Deze vertonen de eerst zwarte puntjes van schimmel. Hoogste tijd om ze een schrob beurt te geven. Een heel werk maar ze klaren er zienderogen van op.

Zeker de witte kussenhoezen uit de salon. Die hadden echt een beurt nodig. Als het resultaat goed is doen we later de zit kussen uit de salon ook. Peter wil graag kijken of hij de storing in de wasmachine kan vinden. Ik haal de machine voor de zoveelste keer uit elkaar.

Een fluitje van een cent na zoveel keer. Dan ga ik langs bij Martin om even naar zijn koelvrieskast te kijken. Ziet er top uit en vrij eenvoudig. Peter en ik hebben er allebei een besteld. Ze zouden binnen een paar weken in Panama City door Peter kunnen worden opgehaald. Het zal een hele verbetering zijn, 1360 dollar verder. Als ik terugkom van Martin is Peter druk bezig met storing zoeken en tekening lezen. Hij heeft echter een schakelaar uit elkaar gehaald die niet stuk was. Nu wel. Samen proberen we hem weer te maken. Ik laat het verder aan hem over.

Ik moet nodig het onderwaterschip schoonmaken. Met perslucht duik ik onderwater en ga als een maniak tekeer. Eerst de kiel en de schroef. Dan de rest van de romp. Alles wat. Ik nu schoonmaak in het water maakt het strak op de kant eenvoudiger. Dan hoop ik alleen een beetje te hoeven schuren. Natuurlijk dan eerst de krassen op de kiel bijwerken. Stukje soft coral geraakt Pieter (insider joke) 🤣🤣 Ook een paar beschadigingen op het roer zal ik met filler en primer moeten behandelen. Het worden drukke weken. Na twee uur heb ik het redelijk schoon gekregen. De twee duikflessen die leeg zijn kan ik bij Martin brengen. Die heeft een compressor. Heel fijn. Ook weer geregeld. Terug aan boord zet ik de wasmachine weer in elkaar. Peter denkt dat hij wat onderdelen heeft gevonden die moeten worden vervangen. Ik heb er niet veel vertrouwen in maar veel mogelijkheden heb ik niet. Peter Theeuwkens is aan het kijken of hij een wasmachine kan meenemen. Daar heb ik mijn hoop opgezet. Als dat niet lukt dan toch maar wat onderdelen bestellen. Wie weet krijg ik deze tijdelijk aan de praat. Zo is de dag alweer voorbij. Ik heb het gevoel dat ik weer van hot naar her vlieg. Niet goed. De drukste tijd moet nog komen. Het is 1915 en nu eerst eten maken. 

Donderdag 23 Januari, 2025 Naar West Lemon Cays

Na een kop koffie en een yoghurt stopen we de rug kussens van de salon terug in de hoezen. Ze zijn echt mooi opgeknapt 

Weer netjes wit en de schimmel puntjes zijn eruit. Peter doet de afwas en ik haal de gevulde duiktanks op bij Martin. Heel blij dat hij ze wilde vullen. Dat scheelt weer extra werk volgende week als ik het al druk genoeg heb. Als alles opgeruimd is maken we de boot klaar en varen om 1000 op het zeil tussen de riffen door weg. Even zwaaien naar Martin.

Die gaat een vriend ophalen in Cartagena en komt dan weer naar San Blas en Panama. Er staat een lekker backstage windje, 4 tot 5 bft. We schieten vooruit. Zo hebben we de 18 mijl snel afgelegd. Om 1200 komen we ten anker naast sv Carisma van John en Shannon. Zij zijn voor twee weken weer in San Blas na een lange tijd op de wal in Shelter Bay. Heel het dek is opnieuw in de gelcoat gezet. En ook het onderwaterschip is gedaan. Een duur grapje maar het is erg mooi geworden. Als we ten anker liggen komen ze gelijk de Interprotect 2000E epoxy verf brengen die ze opgepikt hebben bij iemand in Shelter Bay. Die hadden de 2 liter die ze overhadden op de whatsapp groep gratis aangeboden. Ik had net 2* een 4 liter gekocht voor het onderwaterschip. Kost US$ 195 per 4 liter! Een beetje extra is nooit weg. Ik zal maar net te weinig hebben.  We spreken met John en Shannon af om 1400 te gaan snorkelen. Peter gaat niet mee want die heeft een spiertje verrekt bij het terug klimmen in de dinghy. Die wil even aan rustig doen. Na de lunch vaar ik naar de snorkel plek. Een van de mooiere snorkelplekken hier in San Blas moet ik zeggen. Na het snorkelen doen we een sundowner bij Shannon en John aan boord. Het dek is mooi geworden. We gaan met z’n vieren met de dinghy naar de wal om in het restaurantje wat te eten. Een topavond en mooie afsluiter voor Peter.

Die gaat morgen terug naar Panama City. Hij heeft een hoop te doen voor hij in Maart mee kan op de oversteek naar de Marquesas. Peter is een aardig en zeer behulpzame vent. Soms een beetje traag maar ik denk dat hij het wel onder de knie krijgt.

Vrijdag 24 Januari, 2025 Even rustig alleen.

Om 0730 wordt Peter al opgehaald door een panga. Deze neemt hem mee naar Carti eiland.

Daar vandaan heeft hij vanmiddag een busje naar Panama City. Drie uur rijden. Een hele reis. John en Shannon gaan ook nog een stukje verder in San Blas.

Zo ben ik weer eens even alleen voor de verandering. Mooi moment om de rest van de salonhoek kussen ook een schrobbertje geven. Die steken nu zwart af tegen de rugdelen. Lekker op het achterdek in het zonnetje. Ook het beddengoed van de voorhut afhalen en de topper luchten. Die waait alleen in het water als ik bezig ben met het zitkussen. Shit, alles nu zout natuurlijk. Ook die dus goed uitspoelen met zoetwater en te drogen hangen. Is hij ook weer eens echt schoon. In de middag zoek ik alle oude verf uit die ik in de voorraad heb. Sommige zijn zo oud dat ik ze maar weggooi. Ik vind de protectie verf voor de schroef. In twee verschillende lagen. Die ga ik maar eens proberen. Wie weet groeit hij daardoor minder snel aan. Nu zat er gewone antifouling op die er uiteindelijk met schoonmaken toch grotendeels af is gegaan. De rest van de middag doen ik maar eens rustig aan. Beetje lezen, wat eten en kijken hoe de hoezen in de zon drogen. Over een week gaat Abayomi het water uit en krijg ik het heel druk. Tegen het einde van de middag toch nog wat doen. 😂 Ik kan het niet laten hè en alles wat gedaan is hoef ik straks niet meer te doen. Eerst de watermaker weer bij om de tank vol te maken. Straks in Linton is het water een stuk minder schoon. Dan ook de generator bij, accu’s optoppen en balanceren. De droger bij in de voorhut en om 1700 haal ik alle kussen en de topper naar binnen om ook even extra te drogen in de voorhut. Dan maak ik voor de verandering een brood. Met een recept van Frieda. Kijken of dat beter gaat. De laatste tijd willen ze maar niet rijzen. De gist heb ik getest en daar ligt het niet aan. Die doet het goed. Dan bel ik met Ethan, die komt eind volgende week al. Zo fijn. Hij heeft alle onderdelen binnen die ik besteld heb en naar hem toegestuurd heb. Een heel opluchting. Ik zet de koerslijnen uit naar Linton. Toch ruim 42 mijl. De windverwachting is goed. 18 tot 20 knopen. Dat zou binnen 7 uurtjes moeten lukken. Om 0900 dan maar weg morgen. Mooi tochtje. Voor ik ga slapen stop ik de kussen van de salon terug in hun hoezen. Prachtig geworden 

Zaterdag 25 Januari 2025, op naar Linton Bay

Vandaag vaar ik terug naar Linton Bay om voor te bereiden voor de haul-out op 30 Januari. Abayomi krijgt haar onderwater onderhoud de komende twee weken. Er staat een straf windje, windkracht 5 bft. Altijd spannend om dan alleen anker op te gaan. Abayomi ligt aardig aan haar anker en ketting te trekken. Ik zet de motor bij en langzaam in z’n vooruit. Eigenlijk gaat het zo vrij makkelijk om de 40 m ketting binnen te trekken. Als het anker terug in de kluis is draai ik achter de andere ankerligger langs tussen de riffen door naar buiten. Even een halve mijl tegen de wind in. Dan kan ik afvallen en zet de zeilen bij. Het gaat als een tierelier. Het enige waar ik me druk over maak is de dinghy. Met dit weer is het onmogelijk om de grote zware 15 pk Yamaha en de dinghy alleen aan dek te halen. Ik heb hem vanmiddag ook weer nodig dus sleep ik hem achter ons aan. Niet prettig want mijn enige vervoer naar de wal en alles bij elkaar meer dan US$ 8000. Het gevaar is er altijd dat een grote golf de dinghy omslaat. Met alle gevolgen van dien. Gelukkig gaan we vrij hard dus blijft de dinghy er goed achter aan een strakke lijn. Terwijl in tussen de riffen open water op vaar komen de dolfijnen me al tegemoet. Sinds een paar weken zien we ze vaker dan alle tijd daarvoor. Bijzonder.

We maken goed snelheid. Gemiddeld zo’n 7.5 knopen, soms zie ik zelfs 10 knopen op het log als we op de deining meesurfen.

Dat gaat lekker en zelfs met een gereefde genua en grootzeil. Als we dichter bij Linton Bay komen passeren we de uni pod waarin Rudiger Koch een nieuwe record in het Guinness book of record heeft gezet.

120 dagen heeft hij onderwater doorgebracht. Ik vaar er vlak langs. Om 1435 kom ik in Linton Bay ten anker. Nadat ik wat gegeten heb vaar ik met de dinghy naar de jachthaven. Het is zaterdag dus veel gebeurd er niet. Ik ga even langs bij Johannes op de 32 ft Amel Fango. Als blijkt dat alles dicht is vaar ik terug en doe de rest van de avond rustig aan.

Zondag 26 Januari, 2025, Linton Bay, Elianne op stage reis naar Las Palmas, Gran Canaria.

Als ik wakker word probeer ik Elianne te bellen. Te laat. Ze zit al in het vliegtuig naar Las Palmas. Voor school gaat ze een aantal maanden op stage. Ik ben er erg blij mee. Een andere omgeving. Een begin om langzaam wat meer van de wereld en andere culturen te zien. Hopelijk geeft het haar meer inzicht en verrijkt het haar zodat ze mijn beweegredenen beter begrijpt. Ik probeer het later op de dag nog wel een keer. Ik ga met de dinghy naar de wal om wat boodschapjes te halen en wat werkmaterialen die ik nog op mijn lijstje heb.  De Chinese supermarkt heeft veel. Ook praat ik met Mike. Een Nieuw-Zeelander die hier al twaalf jaar van alles klust en scharrelt. Hij heeft een hotelboot. Als het meezit kunnen Ethan en ik daar 10 tot 14 dagen slapen als we aan Abayomi werken. Net even wat comfortabeler dan iedere keer de boot op en af klimmen om naar de wc te gaan. En er is ook airco. Ziet ernaar uit dat we er terecht kunnen voor US$45 per nacht. Dat is goed te doen met z’n tweeën. Ik wandel vervolgens naar Puerto Lindo. Een 15 minuten lopen. Daar koop ik wat boodschappen. Terug op de jachthaven nog even langs bij Akko om te kijken hoe zij vorderingen hebben gemaakt met het onderwaterschip. Een hele klus. Terug aan boord maak ik post-it kaartjes met de werkzaamheden die we allemaal moeten gaan verrichten als de boot op de wal staat. Een hele lijst.

Ik hoop dat het gaat lukken en dat het weer meezit. Tussendoor maak ik tosti’s. Met mijn laatste curry ketchup! Ik hoop dat de hockeymannen een paar flessen willen meenemen. Hier nergens te krijgen. Nadat ik de blog online gebracht heb ben ik de rest van de dag bezig om me weer eens te verdiepen in de technische details van al het onderhoud wat er moet gebeuren. Op zich alweer een hele studie. En ook nog even de olie en filter van de generator vervangen. En dat alles op een rollende boot. Deze ankerplaats is niet de meest rustige. Erg vermoeiend. Ik ben blij als ik morgen in de jachthaven lig. Dan begint ook de grote klus. Meer in de volgende blog. Misschien dat het een foto blog wordt van veel tijd om te schrijven zal ik wel niet hebben.

Later xoxo