Tobago Paradise (Blog 36)

Zaterdag 27 Januari, 2024 Pirate Bay, Tobago

Voor je het weet is Januari ook alweer voorbij. Jeetje! Vandaag rustig opgestaan. Lekkere bak koffie en twee tosti’s gemaakt. Helaas hier geen ham te krijgen. Maar kaas hebben we wel. Nog een halve oude kaas van de Hockeymannen en nu een nieuwe belegen en een oude via Dennis. Zuinig op zijn! Om 0930 naar Carl want die had me uitgenodigd om nu eens koffie bij hem te drinken. Gebrouwen op een petroleumstelletje in een Italiaanse koffie kan (pergulator Raimondo?) Werkt prima en is ook lekkere koffie.

Daarna gaan we met z’n alle de wal op. De duikflessen halen en de mooring fees betalen. Het blijft een beetje raar. In alle apps staat dat je gratis kan ankeren bij Charlotteville. Maar Heather van E.R.I.C. houdt vol dat dat is veranderd. Dat we op de mooring boeien moeten in Pirate bay Tobago kunnen we begrijpen. Daar is veel koraal.

Maar voor de pier bij Charlotteville? Het blijft onduidelijk. In de middag maak ik mijn blog 35 af en zet hem online. Tussendoor heerlijk gesnorkeld in mijn achter tuin. Zoveel koraal en scholen met vissen in mijn

achtertuin. Wat een paradijs hier. De pelikanen scheren over het water en duiken als vuurpijlen onder als ze een vis zien. De fregat vogels cirkelen wat hoger. Om ons heen is het een en al tropisch regenwoud. In de avond hebben we met z’n alle weer afgesproken op Pirate Bay beach bij Matias zijn onderkomen. Carl en ik beachen samen met mijn dinghy en zijn kajak. Er staat een aardige branding. Bij het kampvuur komen we Pelle en Hugo tegen van sv Niord. Zij zijn gisteren ook aangekomen. Verder zijn er nog een aantal zweden die naast ons liggen. De zus en moeder van de eigenaar zijn er ook maar die slapen op de wal in een hotelletje. De moeder is snel zeeziek maar is met dochter ingevlogen. Kan ook. De BBQ is weer top. In totaal zijn we met z’n twaalven. Er is vis, bread nut en brood, bier en wijn. Welcome to paradise! Om 24 uur is Lucas van sv Blueberry jarig. 26 jaar. Het echte feestje is morgen.

Zondag 28 januari 2024 Pirate Bay Tobago

Deze ochtend een koffie, een gebakken eitje met spek en verder lezen in mijn boek. Pelle van sv Niord komt langs en vraagt of hem en zijn bemanningslid Hugo op de wal kan afzetten. Ze gaan twee dagen in een huisje met de andere zweden. Prima. Ik let wel op de boot gedurende die tijd. Om 1030 gaan we samen naar de wal in mijn dinghy en kan ik gelijk even mijn wasgoed ophalen. Lekker al het beddengoed, handdoeken en kleren weer fris gewassen. Ik kom gelijk de eigenaren van de Super Maramu 2000 tegen. Die zijn net in de baai aangekomen. Leuk! Een andere Amel. Ik vertel ze hoe ze moeten inklaren en we hebben het gelijk over Ken en Ziville va sv Aquarius, een andere Amel SM2K Ze zijn in hun oversteek van Mindelo naar Martinique. Het vuurtje gaat snel. Aquarius heeft zijn grote mast gebroken en daarna is ook de bezaan mast naar beneden gekomen. Een Super Maramu 2000. Het kan dus iedereen gebeuren. Er wordt al veel gespeculeerd online maar ik ken Ken persoonlijk via de email. We hebben al heel wat knowhow uitgewisseld en ik weet dat hij goed onderhoud doet. Voorlopig is het onbekend wat de oorzaak is. We moeten het met geduld afwachten. In de middag besluiten we met David en Lucas van sv Blueberry te gaan duiken. We willen naar London bridge, een klein eilanden groepje boven het hoofdeiland. Als we boven het hoofdeiland komen blijkt het toch aardig ver te zijn. Ik heb best wat last van mijn onderrug en het bonken op de golven is niet comfortabel. We besluiten om bij de duikspot Nord Point te gaan duiken.  London bridge gaan we van de week nog wel een keer heen met visserman Joe en zijn vissersboot. Nord point blijkt ook een fantastische plek te zijn. Zoveel koraal, In alle soorten en kleuren. En ook veel vis, papegaaivissen veel kleurige schollen en tongen, tientallen Lion-fish en vele, vele anderen. We zien zelfs een grote groene moreen. Normaal zie je alleen zijn kop. Deze keer ligt hij onder een rots op het zand en zien we de volle 3 meter in zijn geheel. Prachtig. Het is een duik om te herinneren. Ik heb al veel gedoken maar na The Great Barrier reef in Australië en de Galapagos is dit er een om te onthouden. Prachtig.

Op de terugweg maak ik een praatje met de eigenaren van de andere Amel SM2K. Een leuk Spaans stel. Ze zijn nog moe van de reis en we spreken af om morgen een biertje te doen. Veel technische uitwisselingen hoop ik. Nu snel de duikspullen wassen met zoetwater en dan moet ik alweer naar de wal. Lucas heeft een BBQ-feestje geregeld met de vissers in het dorp. Samen met David, Finja, Leo, Lucas en Carl varen we naar de steiger. Aan het strand heeft een van de vissers een kampvuurtje gemaakt. Er liggen al een heel aantal Bread frute in. Bijna klaar. Ook een vis in alu folie. Iedereen heeft een biertje of wat anders meegenomen. Ook de bemanning van de grote zeillogger Greyhound is erbij. Heel gezellig.

Maandag 29 Januari, 2024 Pirate Bay Tobago

Vandaag rustig wakker worden en wat ontbijten in het zonnetje. Daarna moet ik nu toch echt eens wat gaan doen aan onderhoud. David wil me wel omhoog hijsen om het gebroken windgenerator blad te vervangen. Eerst even de duikflessen vullen. David gaat gelijk mee om ook zijn flessen te vullen. Komt mooi uit. Dan kunnen we samen vlak bij het dive-center het strand opvaren. Scheelt een stuk lopen. Terwijl het dive-center de flessen vult lopen we even het dorp in zodat we de wifi kunnen gebruiken. Ik besluit om ook gelijk maar even de brandstoftank van de dinghy te vullen. Dat is vlakbij. Scheelt een hoop gesjouw. En dat is nu wel fijn want ik heb nu ineens weer last van mijn onder rug. Pff het is de laatste tijd wel iedere keer wat! Op de terugweg spreken we af dat we aan het einde van de ochtend de windgenerator naar beneden halen om het blad te vervangen. Daarvoor gaat David nog even de wal op met zijn vriendin. In de tussentijd ga ik dan maar even de romp boven de waterlijn schoon maken. Voor mijn doen is hij er vuil. Als ik omkijk zie ik dat catamarans Ceder en Dali in de baai gearriveerd zijn. Net aangekomen uit Suriname. Leuk. Via de VHF laat ik ze weten waar ze mogen ankeren en waar niet. Verder vele vragen over inklaren etc. Die weten nu ook snel welke procedure ze moeten volgen. Het duurde wat langer voor David terug is en zo kan ik mooi de hele romp boven water reinigen. Later deze week nog wat plekjes polijsten met de machine en dan maar weer een laagje wax geven.

David en Carl zijn om 14 uur aan boord en hijsen me de bezaan mast in. Na de bouten te hebben losgedraaid en de kabel is doorgeknipt laat ik de windgenerator aan de tweede val naar benden zakken. Ook Wolf van Ceder is aan boord gekomen. Samen vervangen we het rotorblad. (Ik had er gelukkig nog twee reserve). Het afstellen van de bladen moet nauwkeurig anders raakt hij in onbalans. De afstand moet gelijk zijn tussen alle drie de bladen. We maken nieuwe solar connectors aan de stroom kabels. Deze zijn waterdicht en nu is het makkelijker om de generator boven in de mast los te koppelen. Het zal niet de laatste keer zijn dat hij eraf moet voor onderhoud of reparatie. Als alles klaar is word ik omhoog gehesen en maak ik de connectors boven ook klaar.  De windgenerator weer omhoog, vast bouten en om 1700 zit hij weer op zijn plek. Runar en Renske komen ook aan boord en we nemen nog maar eens een goede aankomst borrel. Om 1900 verhuizen we naar Ceder waar ik lekker mee eet. Bruine bonen met ei en spek. Ook Ceder heeft een Starlink die naar een nieuw adres moet om een lokaal internetabonnement te krijgen. Samen nemen we de eerste stappen zodat ik het straks bij mij aan boord ook kan doen. Of het gaat lukken moeten we nog even afwachten. We gaan vroeg naar bed want morgen gaan we met zeven weer een duik maken op North Point. Net boven het hoofdeiland. Zo top. Gewoon met onze eigen dinghy’s. Alleen de fles vullen brengt wat kosten. Maar verder heeft iedereen zijn eigen duikuitrusting. Geen duikschool of dive-center nodig. Scheelt een hoop geld. Als we het lokale dive- center zouden gebruiken kost het minstens €60 /pp, als het niet meer is.

Dinsdag 30 Januari, 2024 Pirate Bay Tobago

Als ik deze ochtend rond 0800 in de kuip rustig een kopje koffie neem en een zelfgemaakte yoghurt met muesli en rozijnen duikt er naast de boot gewoon een schildpad op. Wauw. Zo mooi. Gewoon naast de boot. Supergaaf. Ik ren snel naar binnen om mijn fototoestel te pakken maar als ik weer buiten kom is hij helaas weg. Welcome to Paradise! Lekker windje 5 bft, zonnetje en een tropisch eiland naast de deur. Tijdens het maken van mijn yoghurt vind ik weer een briefje van Irene tussen de kommetjes. Meer dan een maand geleden dat zij van boord af stapte in Frans Guyana😊Zo lief!

Na het ontbijt eerst de gast vlag van Tobago naaien. De helft van de vlag is uit elkaar gewaaid. Vlag naar beneden en onder de naai machine. Zowaar geen vastzittende draden maar in een beweging zitten de delen weet aan elkaar. Hoppa! Deze ochtend begint goed. Als ik klaar ben is het alweer half 10. Tijd om de duikuitrusting klaar te maken. We gaan met een grote groep.

David en Lucas van de Duitse Blueberry en de hele familie van onze Nederlandse vrienden van Ceder. Runar, Renske, Wolf en Kalle. De London bridge is misschien mooi maar daar moeten we een boot voor huren. Nu gaan we weer naar North Point, net boven het hoofeiland Tobago. Allemaal bereikbaar met twee dinghy’s. We dalen af naar 19 m en de koralen zijn prachtig en ongerept. Hersen koraal, waaiers, van alles. En een veelheid aan vis soorten waaronder de lion-fish. We zien in een grot een groep van 14 stuks. Geweldig mooi.

Na de eerste duik rusten David, Lucas en ik in de dinghy. De familie van Ceder gaat terug naar de boot. Na 45 minuten surface time, een appeltje wat koekjes en drinken maken we de tweede duik. Weer op een andere plek bij North Point. Je kan hier vele duiken maken zonder hetzelfde te zien. Zo mooi. Na de duiken gaan Runar, Renske en ik ‘s middags de wal op om via de lokale wifi eerst de Starlink van Ceder om te zetten van Europa naar Caribbean adres. Hierdoor zouden we het naar een regionaal abonnement moeten kunnen omzetten. Spannend. Na afmelden, overdragen en opnieuw aanmelden met een adres in Panama lijkt het gelukt te zijn. Snel varen we met de dinghy terug naar Ceder om te kijken of het gelukt is. Yes Yes Yes😊 Ceder is online lokaal. Voor €61,-! Dat is €39 goedkoper dan in Nederland/Europa. Alleen kost het mobile priority €3.8 per GB. Dat is weer duurder maar we zijn hier in de Caribbean op maximaal een dag varen van de volgende eilanden dus dat is te overzien. We gaan snel naar mijn boot om ook de boel af te melden en over te dragen naar de nieuwe eigenaar (een nieuw email adres). Dan snel naar de wal met Runar om dezelfde procedure door te lopen. Terug aan boord weer opnieuw opstarten…… Spannend! Eerst doet hij het niet en schiet de schrik in mijn keel. Het zal toch niet dat het bij mij niet lukt!? Na een keer rebooten weer opstarten. Yes, Yes Yes! We hebben weer lokaal internet via Starlink. Top! Gelijk heel wat email om rustig te lezen en te beantwoorden. Het NOS-journaal weer kijken en vele You-Tube kanalen die ik van andere zeilers volg. Drukke avond. Er is weer een BBQ op het strand van Pirate Bay! Nou ik ben behoorlijk moe van het duiken. En ik heb genoeg in te halen op de Starlink. Ik sla maar eens een BBQ over😊

Woensdag 31 Januari, 2024 Tobago Pirate Bay

Vandaag ga ik toch echt wat onderhoud doen! Eerst alle duikspullen die droog zijn opruimen. Er is een eerst trap van mijn lange duikslang die ik voor onder de boot gebruik die lekt. Ik heb reserve setjes voor onderhoud maar niet de juiste sleutel om de trap open te maken. Maar eens kijken of het dive-center die hier heeft. Dat moet wachten. Dan komt Lucas van Blueberry aan boord. Hij vraagt of hij nog mee mag varen naar Castara. Eerst gaat hij een 2 dagen rondtrekken met zijn rugzak. Dan kunnen David, Finja en Leo even samen zijn op Blueberry. Die gaan vandaag al een baai verder. Samen met Karl en zijn Barbara. Leuk Lucas vaart dus over twee dagen met mijn mee. Eerst nu samen even de nieuwe radarreflector installeren. Die had Dennis voor me meegenomen uit Nederland. Ik plaats hem nu in de bezaan mast i.p.v. de grote mast. Net boven de radar. Dat is een meer beschermde plek dan in de grote mast. Hoop dat hij nu voor altijd blijft zitten want het is een dure reflector. Maar ja beter een dure die werkt dan een goedkope die nutteloos is. Ik word omhoog gehesen en boor eerst de gaatjes voor de popnagels. Na het monteren van de onderste beugel komt de reflector omhoog en kan ik de bovenste beugel plaatsen voor een strakke passing. Gaatjes boren. Popnagels erin en voilà. Klaar in minder dan een uur. Dat viel weer eens mee.

Na de plaatsing nemen we nog een frisje en Lucas gaat aan wal. Blueberry en Barbara varen om 14 uur richting English Bay. In de middag ga ik verder met de romp boven water.  Een hele klus waarvoor ik alles vanuit de bijboot moet doen. Die beweegt en de Abayomi ook. Geen eenvoudige snelle klus. Maar stuk je voor stukje. Eerst de gele plekken schoonmaken met surface cleaner, dan de slechte plekken polijsten met de machine, met drinkwater afnemen en dan poetsen met de machine. De finishing touch met een droge wollige doek. Om 17 uur heb ik driekwart van de bakboord kant gedaan. De poetsmachine vertoont alleen toeren. Hij gaat niet meer op een laag toerental. Ik houd het voor gezien voor vandaag. Morgen verder. Deze avond ga ik eens de zes

laatste sardines bakken die ik begin oktober in Olhão, Algarve, Portugal had gekocht. Dat wordt smikkelen!!! Samen met kousenband (Als groene boontjes) en aardappelen. Jammie. Die sardines zijn zo lekkkkkkker, pfff.

Jammer dat ze nu op zijn. Een mooi maaltje. En ondertussen even het NOS-journaal kijken. Grote explosie geweest in Rotterdam Zuid zeg! Na het eten even afwassen en de blog bijwerken tot vanavond. Zo nu lekker even een You Tube video. Sailing Aquarius is trouwens gisteren in Martinique aangekomen. Na 1100 mijl op de motor met de gebroken masten aan dek. Een hele prestatie. Hij heeft dus dezelfde boot als ik, alleen een paar jaar jonger. Ik had al een paar keer contact met Ken over allerlei technische zaken. Nu ga ik misschien naar Trinidad om daar naar een mogelijke nieuwe mast te kijken. We gaan er toch heen voor de Carnaval dus dat is geen moeite. We gaan het zien. Morgen eerst de romp verder poetsen.

Donderdag 1 Februari, 2024 Pirate Bay Tobago,

Na een frisse ochtend duik, koffie en een ontbijtje ga ik gelijk verder met de romp. De polijst machine doet het nu alleen op volle toeren nog. Niet ideaal maar het is niet anders. De bakboord kant en de achterkant heb ik rond de middag klaar. Het is een hele klus maar het resultaat is er. Als een spiegeltje weer en alle roer van de motor uitlaatgassen is weer weg. Tussendoor beetje zwemmen en relaxen. Om 16 uur ben ik tot op 6 meter ook klaar met de stuurboord kant.  Mijn polijst/poets machine heeft het nu echter definitief begeven. Binnenkort maar een nieuwe aanschaffen. Voor vandaag houd ik het voor gezien. Eerst eens langs bij Alendoy, de andere Amel Super Maramu 2000. Om 1700 vaar ik met de dinghy naar ze toe. Een heel leuk stel uit Spanje, Victor en Paola. Allebei 60 en met pensioen. Dit is de "luxe versie" van de Super Maramu. Zij hebben elektrische toiletten. Mooi maar ook meer dat stuk kan gaan. Verder iets andere indeling van de kombuis. De romp en zeilsetting is verder precies hetzelfde. Het houtwerk binnen is iets minder verschoten door de zon dan bij mij maar ja dat zie je alleen als je het weet. We hebben een gezellige avond met veel wijn en tapas. Tegen 2230 ga ik weer naar huis en lees nog wat berichten op internet. De eerst dag van februari is alweer voorbij.

Vrijdag 2 Februari, 2024 Pirate Bay anker, Tobago

Na de ochtendrituelen vaar ik bij Ceder langs om te vragen of ik hun polijst machine even mag lenen om de laatste 6 meter af te maken. Runar moet hem even opgraven uit de storage. Zijn willen wel deze ochtend weer verder varen dus ik ga gelijk aan de gang. Het is niet meer veel werk want deze Sb kant is niet zo vies en er zitten alleen wat oppervlakkige krasjes op van de meerboei in Suriname. Na 2 uurtjes ben ik bijna klaar met de machine als Runar langskomt om hem op te halen. Ze willen vertrekken. Het restant van het poetsen dan maar op de hand. Iets minder glanzend resultaat maar de was opzetten en uitwrijven gaat ook met een beetje elle boog grease. De romp ziet er weer uit als een zonnetje. Top erg tevreden over. En allemaal vanuit de bijboot die af en toe toch aardig ligt te deinen. Na de middag ga ik naar de wal om nog de resterende dagen mooring fees te betalen. En ik wil graag de eerste trap van mijn duikslang repareren. Daarvoor heb ik een speciale sleutel nodig om de moer los te draaien. Hopelijk hebben ze die bij het duikcentrum. Helaas dus niet. Heather geeft aan dat het duikcentrum in Spreyside aan de Atlantische kant van het eiland (10 min met de auto) hem misschien heeft. Ik probeer er heen te liften. Nadat 6 auto’s gepasseerd zijn stopt een lieve dame die met haar moeder een stukje aan het rond toeren zijn. Gelukkig want de berg op en af lopen is een stuk langduriger. Aangekomen in Spreyside blijkt de man die de speciale sleutel heeft er niet te zijn. Helaas zonder resultaat terug naar Charlotteville. Ook nu duurt het even voor ik een lift krijg maar uiteindelijk toch gelukt. Terug in Charlotteville is Lucas al aangekomen van zijn twee dagen wandelen. Onderweg heeft hij gewoon in zijn hangmat geslapen. Dat kan hier gewoon. Veel geslapen heeft hij echter niet. We doen wat boodschappen bij een lokaal groente stalletje en het kleine supermarktje. Aan boord installeert Lucas zich in de voorhut. Na een lekker duik in het water maken we de nasi goreng alvast voor Victor en Paola komen. Dan staan we niet tijdens de visite de hele tijd in de kombuis. Om 1645 zijn ze er. Ik laat natuurlijk vol trots de hele boot zien en alle aanpassingen die er in de loop van de tijd zijn gemaakt. Victor en Paola vinden het prachtig. Een boot om trots op te zijn in topconditie. Nouja…. Hier en daar liggen nog wel wat klusjes te wachten. We hebben eer geweldig gezellige avond. En het eten vinden ze heerlijk.  Om 2230 taaien ze af en na nog wat whatsapps en internet gaan we ook maar eens vroeg naar bed.

Zaterdag 3 Februari, 2024 Pirate Bay to Castara

Vandaag rustig opstaan. Ik ben alweer vroeg wakker om 0730. Lucas slaapt nog als een roos. Die had de afgelopen dagen toch niet echt veel geslapen. Nu in een comfortabele hut. Hij wordt om 0930 pas wakker.

Na de koffie en een yoghurt varen naar de wal om bij de Customs onze “Bay Hopping” permissie te halen. Een volledig nutteloze actie wat ons betreft maar zo zijn nu eenmaal de formaliteiten. Voor we straks naar Trinidad gaan moeten we nog een keer terug naar Charlotteville om uit te klaren ook. Misschien dat we dan van Castara naar Charlotteville heen en weer gaan liften zodat we niet terug hoeven kruisen naar Charlotteville. We nemen afscheid van de locals, vissers en nemen nog een Doubles. Twee pannenkoekjes met bonen en een overheerlijk sausje. Terug aan boord starten we alvast de watermaker. Ik maak een gigantische stomme fout en vergeet een afsluiter open te zetten. Gelukkig springt er alleen een slang af! Pfff even dacht ik dat ik de seals van de Osmose membranen had verziekt. Het terugplaatsen van de slang is niet eenvoudig maar lukt uiteindelijk wel. Er lekt niets meer. Pfff. Komen we goed weg. We gooien los van de meerboei en draaien op de genua zonder de motor te starten de baai uit. Op dat moment komt het grote pasagiers zeilschip de Sea Cloud II de baai binnen.

Prachtig gezicht. Het is 11 mijl varen naar Castara en er staat een mooie windkracht 5 bft. Het gaat als een jekko. Snel verminderen we zeil tot een minimum want we willen een paar uur drinkwater kunnen maken. We varen langs een tropisch eiland met Bft 5 en een klein stukje genua en de bezaan. Geweldig! Soms nog 6 knopen op zo’n klein lapje zeil. Na 2 uur zijn we al bij Castara. We varen er een stuk voorbij. Als we 400 liter water hebben na 3 uur draaien we over de andere boeg terug naar Castara. Onderweg proberen we ook nog te vissen. Ze willen helaas niet bijten. Om 1600 gooien we de spijker erin tussen Blueberry en de mooie logger Greyhound. Ben en Marianne kennen ze heb ik begrepen van de schipper Filemon. Weer een toffe plek hier.  

Ook Ceder ligt ten anker in deze baai. We komen elkaar voorlopig nog wel tegen dus no rush om daar gelijk weer langs te gaan. Wat ik begreep gaan ze ook naar Port of Spain voor het Carnaval. Al snel is Carl van zeilschip Barbara aan boord. We nemen een koffie en spreken af vanavond het strand op te gaan voor een biertje. De steelband muziek komt ons al tegemoet vanaf de bar aan het strand. Lucas zwemt even terug naar

Blueberry waar hij mede-eigenaar van is. Op Blueberry blijkt de sfeer niet helemaal optimaal en Lucas is snel terug aan boord. Hij eet en blijft voorlopig liever even bij mij aan boord. Macaroni? Sure en Lucas duikt de kombuis in. De kans is dat Blueberry morgen naar de andere baai (Englishmen bay) gaat. Omdat Leo, de zus van David 12 februari terugvliegt is de kans ook aanwezig dat ze niet naar Trinidad gaan voor het Carnaval…… Wat mij betreft vaart Lucas mee met mij. We gaan het zien. Vanavond Macaroni, dan even biertje op de wal. Morgen gaan we langs op de logger. En we moeten ook nog naar de watervallen waar Carl vol enthousiasme over heeft gesproken. Ze zijn slechts 15 minuten lopen van het strand. Als we ‘s avonds met z’n vieren (David, Lucas en Carl) op het strand beachen staan er een behoorlijke branding. Er is geen landings pier. Lucas en ik springen voor de overslaande brekers in het water en houden de boot in de goede richting. Onze kleren hebben we in de drybag. De branding is behoorlijk maar we weten heel aan land te komen. We kopen een biertje bij het kleine supermarktje en lopen wat door het dorp. Het is rustiger dan verwacht. Onderweg

komen we Wolf tegen. We besluiten met Carl naar de waterval te gaan. Door het riviertje en over de keien komen we in het donker met alleen onze hooflampjes als licht bij de waterval. Magisch! Onderweg zien we gigantische kikkers rondspringen. Een snelle duik in het frisse water is prachtig. In het donker zien we overal de vuurvliegjes in het regenwoud. Op de terugweg nemen we een patatje met een hotdog bij een klein standje. Dan komt de terugweg. Alle kleren weer uit en zwembroek aan. Terug door de branding. David start de motor terwijl Lucas, Wolf en ik de boot door de branding duwen. We zijn allemaal nat maar komen er veilig doorheen. Wat een leuke avond weer.

Zondag 4 Februari, 2024 Castara

Na een koffie en een fruitcake proberen Lucas en ik de kleine lekkage aan de toilet pomp voor te verhelpen. De pomp doet het prima maar lekt een beetje vers water langs de trekstang. We proberen van alles maar uiteindelijk moet ik gewoon een nieuw stangetje kopen op een later moment. Dan eerst maar een lekker ontbijtje met gebakken ei. Carl is op het juiste moment aan boord en krijgt natuurlijk ook een par boterhammen met ei en koffie. Daarna besluiten Lucas en ik eens aan boord van de logger Greyhound te gaan kijken. Een prachtige logger waarvan de schipper al eerder hebben ontmoet tijdens een BBQ in Charlotteville. Het is een logger die maar 12 jaar oud is maar gebouwd is naar het origineel gebouwd in 1887. Een echt zeilschip waar veel mee gecharterd wordt. Nu even alleen de eigenaren en twee bemanning leden aan boord. Ben en Marianne van Iris blijken De Schipper Filemon goed te kennen. De wereld van chartering is klein.  Twee prachtige scheen als Greyhound en Iris kennen elkaar dan natuurlijk. Nog een dagje hier in Castara, nog naar de waterval overdag en dan maandag of dinsdag naar Trinidad. Port of Spain. Vanaf 7 Februari begint het Carnaval met als hoogte punt de parades op 12 Februari. We kijken er naar uit.

Voor nu groetjes uit beautifull Castara. Het weer is fantastische vakantieman😊!! Op naar het Carnaval!!

Later xoxo